Bir güç transformatörünün verimliliği, tasarımı, boyutu ve çalışma koşulları dahil olmak üzere çeşitli faktörler tarafından etkilenebilir. Genel olarak, güç transformatörleri oldukça verimlidir, tipik verimlilikler %95'yi aşar ve genellikle %98 veya daha yüksek seviyelere ulaşabilir. Ancak, gerçek verimlilik yük seviyeleri, gerilim seviyeleri ve belirli tasarım özellikleri gibi faktörlere bağlı olarak değişebilir.
Transformer verimliliği (η) çıkış gücünün giriş gücüne oranı şeklinde ifade edilen bir yüzde olarak tanımlanır:
η = (Çıkış Gücü / Giriş Gücü) × 100%
Transformateur verimliliğini etkileyen birkaç anahtar faktör vardır:
Yük Seviyesi: Transformatörler genellikle nominal yüklerine yakın çalışırken zirve verimliliğe ulaşır. Çok düşük yüklerde (sabit çekirdek kayıpları nedeniyle) ve ağır aşırı yüklerde (artan bakır kayıpları nedeniyle) verimlilik azalma eğilimindedir.
Çekirdek ve Bakır Kayıpları:
Çekirdek kayıpları (histeriz ve dolambaçlı akım kayıpları dahil) manyetik çekirdekte oluşur ve transformatör enerji alıyorsa, herhangi bir yük olmasa da mevcuttur.
Bakır kayıpları (I²R kayıpları) iletiler içinde elektriksel direnç nedeniyle oluşur ve yük akımının karesiyle orantılı olarak değişir.

Gerilim Seviyesi: Daha yüksek gerilimli transformatörler genellikle daha yüksek verimliliğe sahiptir. Yüksek gerilim, belirli bir güç seviyesi için akımı azaltarak, iletilerdeki bakır kayıplarını minimize eder.
Transformateur Tasarımı: Tasarım seçimleri—örneğin çekirdek malzemesi (ör. yönlendirilmiş silikon çeliği), iletken malzemesi (bakır vs. alüminyum), sarım konfigürasyonu ve soğutma yöntemi (ONAN, ONAF vb.)—toplam verimliliği önemli ölçüde etkiler.
İşletme Sıcaklığı: Transformatörler belirli bir sıcaklık aralığında çalışacak şekilde tasarlanmıştır. Bu sınırları aşmak yalıtımın yaşlanmasını hızlandırabilir ve direnç kayıplarını artırabilir, bu da verimliliği ve ömrünü olumsuz etkileyebilir.
Transformatörlerdeki enerji kayıplarının doğal olduğunu ve iki ana kategoriye ayrıldığını anlamak önemlidir: boş yük kayıpları (çoğunlukla çekirdek kayıpları) ve yük bağımlı kayıplar (genellikle bakır kayıpları). Üreticiler sürekli olarak kayıpları minimize etmek için tasarımları optimize eder, ancak transformatörler ısının bir kısmının kaçması nedeniyle %100 verimlilik elde edemezler.
Verimlilik standartları ve düzenleyici gereklilikler bölgeye ve uygulamaya göre değişir (ör. ABD'de DOE, uluslararası olarak IEC standartları). Bir transformatör seçerken, beklenen yük profillerini, işletme koşullarını ve geçerli verimlilik standartlarını değerlendirmek, elektrik sisteminde optimal performans, enerji tasarrufu ve uzun vadeli güvenilirliği sağlamak için önemlidir.