Kompakt Tranformator Merkezi Toprak Direnci Neden Genellikle ≤4Ω'dur
Kompakt bir trafiğin güvenli çalışması, güvenilir yerleştirmenin dayanak olması gerekmektedir. İnsanlar sıklıkla merak eder: Neden kompakt bir trafiğin yerleştirme direnci genellikle 4Ω'dan fazla olmamalıdır? Bu değerin arkasında, sıkı teknik temeller ve uygulama senaryosu kısıtlamaları bulunmaktadır. Aslında, ≤4Ω gerektiren bu kural her durumda zorunlu değildir. Genel olarak yüksek gerilim sisteminin "yerleştirilmemiş", "rezonans yerleştirmeli" veya "yüksek dirençli yerleştirme" yöntemlerini kullanmasının olduğu durumlara uygulanır. Çünkü bu yerleştirme yöntemleri altında, yüksek gerilim tarafında tek faz yerleştirme arızası olduğunda, arıza akımı oldukça küçüktür (genellikle 10A'nın altında). Eğer yerleştirme direnci 4Ω'ye kadar kontrol edilebilirse, arıza voltajı nispeten güvenli bir aralıkta (örneğin 40V) sınırlanabilir, bu da düşük gerilim tarafındaki PE kablosundaki potansiyel yükselişin neden olduğu elektrik şoku riskini etkili bir şekilde önler. Aşağıdaki metin bu teknik gereklilik arkasındaki prensipleri ve mantığı derinlemesine analiz edecektir.
Neden kompakt bir trafiğin yerleştirme direnci genellikle 4Ω'dan büyük olmamalıdır? Aslında, yerleştirme direncinin ≤4Ω olması gereken koşullar vardır ve tüm durumlara uygulanmaz. Bu standart, yüksek gerilim sisteminin yerleştirilmemiş, rezonans yerleştirmeli veya yüksek dirençli yerleştirme yöntemlerini kullandığı durumlara uygulanır, ancak yüksek gerilim sisteminin etkin yerleştirme yöntemini kullandığı durumlara uygulanmaz.
Yukarıdaki üç yerleştirme yönteminde (yerleştirilmemiş, rezonans yerleştirmeli ve yüksek dirençli yerleştirme), yüksek gerilim sisteminin tek faz yerleştirme arıza akımı oldukça küçüktür, genellikle 10A'yı aşmaz. Bu tür bir arıza akımı, kompakt trafodaki yerleştirme direnci Rb üzerinden aktığında, üzerinde bir voltaj düşüşü oluşur. Eğer Rb 4Ω ise, voltaj düşüşü şu şekildedir: U = I × R = 10A × 4Ω = 40V
Yüksek gerilim sisteminin koruma yerleştirmesi ve düşük gerilim dağıtım sisteminin sistem yerleştirmesi genellikle aynı yerleştirim elemanını paylaşır, bu nedenle düşük gerilim tarafındaki PE kablosunun toprağa olan potansiyeli de 40V'ye yükselir. Bu voltaj, insan için elektrik şoku sınırı (genellikle 50V olarak kabul edilir) altında olduğundan, yüksek gerilim tarafında bir yerleştirme arızası olduğunda düşük gerilim tarafında kişisel elektrik şoku kazalarının riski büyük ölçüde azalır.
İlgili standartlara (örneğin, "Alternatif Akım Elektrik Tesisatları Yerleştirme Tasarımı Standardı" GB/T 50065-2014) göre, 6.1.1 maddesi belirtmektedir:
Yerleştirilmemiş, rezonans yerleştirmeli ve yüksek dirençli yerleştirme sistemlerinde çalışan ve 1kV ve altındaki düşük gerilimli elektrik cihazlarına güç sağlayan yüksek gerilimli dağıtım ekipmanları için, koruma yerleştirme direnci aşağıdaki gereklilikleri karşılamalı ve 4Ω'yi aşmamalıdır: R ≤ 50 / I
R: Mevsimsel değişimler dikkate alındığında maksimum yerleştirme direnci (Ω);
I: Hesaplama için tek faz yerleştirme arıza akımı. Rezonans yerleştirme sistemlerinde, arıza noktasındaki arta kalan akım hesaba alınır.
Sonuç olarak, kompakt bir trafiğin yerleştirme direncini 4Ω'ye kadar sınırlamak, yüksek gerilim tarafında bir yerleştirme arızası olduğunda temas voltajını güvenli bir aralıkta etkili bir şekilde kontrol etmek ve kişisel güvenliği sağlamak içindir. Bu gereklilik, belirli yerleştirme sistemleri ve arıza akımı seviyelerine dayalı güvenlik tasarımının sonucudur.
