
Functio antipulsatoria constituit characterem crucialem circuituum controlatorum. Absque hac functione antipulsatoria, si quis utatur contactu permanente in circuitu claudendo, cum interruptor circuitus claudatur ad currentem vitiosum, relays protectivae prompte agunt ad actionem disiunctionis. Sed contactus permanens in circuitu claudendo conabitur rursus claudere interruptorem (iterum) ad vitium. Hoc processus repetitivus et periculosus vocatur "pulsatio", et tandem resultabit in exitio catastrophico quorumdam componentium in systemate. Exitium potest evenire in conductoribus ducenibus ad vitium, ipso interruptore, vel aliis partibus systematis.
Relay antipulsatorium ita configuratur ut ligo permaneat quamdiu signal claudendi persistat. Postquam relay antipulsatorium ligatur, aperit contactum in circuitu claudendo.
Itaque interruptor circuitus clauditur. Sed si signal claudendi manet activum, circuitus claudendi habet contactum apertum, qui effectu prohibet ulteriores operationes claudendi pro tempore signalis claudendi permanenti.
In diagrammate commutationis, hoc relay potest identificari ut K0 in circuitu spire claudendi, et inveniri potest in imo diagrammatis.