Furnus electricus HKSSPZ-6300/110 habet sequentes parametros fundamentales:
Capacitas nominata S = 6300 kVA, tensio primaria U₁ = 110 kV, tensio secundaria U₂ = 110–160 V, gruppus vectorialis YNd11, utramque extremitatem devolutae spire (initium et finis) extrahitur, et instructus est cum 13-step on-load tap changing. Niveles insulationis: HV/HV neutral/LV, LI480AC200 / LI325AC140 / AC5.
Transformator utitur designo regulationis tensionis seriei dual-core, cum configuratione devolutae spire in forma "8". Schema pro teste inductionis tensionis ostenditur in Figura 1.
Conditiones testis: selector posito in positione 13; 10 kV applicatum ad spiras tertiarias Am, Bm, Cm; cum K = 2, tantum phase A demonstratur (phases B et C sunt identicae). Valores calculati: UZA = K × 10 = 20 kV, UG₀ = K × 110 / √3 ≈ 63.509 kV, UGA = 3 × 63.509 = 190.5 kV (95% de nominato), UAB = 190.5 kV, frequensia = 200 Hz.
Post completam coniunctionem testis secundum diagramma, incipit testis inductionis tensionis. Quando UZA elevatus fuit ad 4000–5000 V, distincta crepitatio sonorum corona discharge observata fuit iuxta terminalia devoluta, cum odore ozonis. Simul, detector partialis discharge (PD) indicavit PD superantes 1400 pC. Tamen, tensio mensurata inter terminalia devoluta remansit correcta. Initio, suspicabamur de possibili materia terminalium devoluta vel effectu frequentiae 200 Hz super terminalem resina. In altero testi usante fontem 50 Hz eadem voltage (4000–5000 V), idem phaenomena observata sunt, sic excludens influentiam frequentiae 200 Hz.
Tunc accurate revidimus diagramma circuiti testis et coniunctiones actuales. Notavimus utramque extremitatem devolutae spire (initium et finis) extrahitur et normaliter connectuntur externa in formam deltai vel stellae quando connectuntur ad furnum. Durante testis inductionis tensionis, tamen, terminalia devoluta neque in stella nec in delta connectuntur, neque terrantur—remanentes in statu potentialis flotantis. Num huiusmodi potentiolum flotans causa sit?
Ad probandum hanc hypothesin, x, y, et z terminalia tempora connectimus simul et firmiter terramus ante iterum testem. Phaenomena praedicta discesserunt. Quando tensio elevata fuit ad 1.5 times, PD erat circa 20 pC. Tensio testis ulterius elevata fuit ad 2 times, et transformator successit in teste inductionis tensionis.
Conclusio: Pro hoc genere transformatoris furni regulati tensione seriei dual-core cum utramque extremitatem devolutae spire extrahitur, licet tensio inter terminalia (sicut a et x) sit parva, absentia connectionis terrae fidelis potest creare potentiale flotans, ducens ad observatas partialis discharges. Ergo, durante testibus inductionis tensionis, x, y, et z terminalia debent coniungi simul et firmiter terrari ad eliminandas tales anomalias.