Ορισμός Ελέγχου Αντίστασης Συνενώσεων
Ο έλεγχος της αντίστασης συνενώσεων ενός μετατροπέα ελέγχει την κατάσταση των συνενώσεων και συνδέσεων του μετατροπέα μετρώντας την αντίστασή τους.
Διαδικασία Μέτρησης Αντίστασης Συνενώσεων Μετατροπέα
Για συνενώσεις που είναι συνδεδεμένες με διάταξη αστέρα, η αντίσταση μετρείται μεταξύ του γραμμικού και του ουδέτερου ορματοφόρου.
Για αυτομετατροπείς με σύνδεση αστέρα, η αντίσταση της υψηλής τάσης (HV) μετρείται μεταξύ του HV και IV ορματοφόρου, στη συνέχεια μεταξύ του IV ορματοφόρου και του ουδέτερου.
Για συνενώσεις που είναι συνδεδεμένες με διάταξη τριγώνου, η μέτρηση της αντίστασης συνενώσεων πραγματοποιείται μεταξύ ζευγών γραμμικών ορματοφόρων. Καθώς στη σύνδεση τριγώνου η αντίσταση των ξεχωριστών συνενώσεων δεν μπορεί να μετρηθεί ξεχωριστά, η αντίσταση ανά συνένωση υπολογίζεται με βάση την παρακάτω τύπο:
Αντίσταση ανά συνένωση = 1,5 × Μετρημένη τιμή
Η αντίσταση μετρείται στην περιβαλλοντική θερμοκρασία και μετατρέπεται σε αντίσταση στη 75°C για σύγκριση με τις σχεδιασμένες τιμές, προηγούμενα αποτελέσματα και διαγνωστικά στοιχεία.
Αντίσταση συνενώσεων στην πρότυπη θερμοκρασία 75°C
Rt = Αντίσταση συνένωσης στη θερμοκρασία t
t = Θερμοκρασία συνένωσης
Συνήθως, οι συνενώσεις του μετατροπέα είναι μεταφερόμενες σε διαμονικό υγρό και καλύπτονται με χαρτί επικάλυψης, άρα είναι αδύνατο να μετρηθεί η πραγματική θερμοκρασία των συνενώσεων σε έναν απενεργοποιημένο μετατροπέα κατά την μέτρηση της αντίστασης συνενώσεων. Έχει αναπτυχθεί μια προσέγγιση για τον υπολογισμό της θερμοκρασίας των συνενώσεων σε αυτή τη συνθήκη, όπως ακολούθει:
Θερμοκρασία συνένωσης = Μέση θερμοκρασία του διαμονικού υγρού
Η μέση θερμοκρασία του διαμονικού υγρού πρέπει να ληφθεί 3 έως 8 ώρες μετά την απενεργοποίηση του μετατροπέα, όταν η διαφορά μεταξύ της θερμοκρασίας του πάνω και κάτω υγρού γίνει λιγότερη από 5°C.
Η αντίσταση μπορεί να μετρηθεί με την απλή μέθοδο βολτμέτρου-αμπερμέτρου, με τον Κελβίν Πόντο ή με αυτόματο σύνολο μέτρησης αντίστασης συνενώσεων (Ωμέτρο, προτιμητικά 25 Αμπέρ).
Προσοχή για τη μέθοδο βολτμέτρου-αμπερμέτρου: Το ρεύμα δεν πρέπει να υπερβαίνει το 15% του ρεύματος που ορίζεται για τη σύνενωση. Μεγάλες τιμές μπορεί να προκαλέσουν ακυρότητα εξαιτίας της θέρμανσης της σύνενωσης, η οποία αλλάζει τη θερμοκρασία και την αντίστασή της.
Σημείωση: Η μέτρηση της αντίστασης συνενώσεων ενός μετατροπέα πρέπει να πραγματοποιηθεί σε κάθε τάπα.
Μέθοδος Ρεύματος-Τάσης για τη Μέτρηση Αντίστασης Συνενώσεων
Η αντίσταση συνενώσεων ενός μετατροπέα μπορεί να μετρηθεί με τη μέθοδο ρεύματος-τάσης. Σε αυτή τη μέθοδο, το δοκιμαστικό ρεύμα εισάγεται στη σύνενωση και μετρείται η αντίστοιχη πτώση τάσης στη σύνενωση. Εφαρμόζοντας τον απλό νόμο του Ωμ (Rx = V / I), μπορεί κανείς εύκολα να καθορίσει την τιμή της αντίστασης.
Διαδικασία Μέθοδου Ρεύματος-Τάσης για τη Μέτρηση Αντίστασης Συνενώσεων
Πριν από τη μέτρηση, ο μετατροπέας πρέπει να είναι απενεργοποιημένος και χωρίς εξάρση για 3 έως 4 ώρες. Αυτό επιτρέπει στη θερμοκρασία των συνενώσεων να συμβαδίσει με τη θερμοκρασία του υγρού.
Η μέτρηση γίνεται με ΗΛΚ.
Για τη μείωση των λαθών παρατήρησης, η πολαρότητα της μαγνητοποίησης του πυρήνα πρέπει να παραμένει σταθερή κατά τη διάρκεια όλων των μετρήσεων αντίστασης.
Οι οδηγοί του βολτμέτρου πρέπει να είναι ανεξάρτητοι από τους οδηγούς του ρεύματος για να προστατευτούν από υψηλές τάσεις που μπορεί να παρουσιαστούν κατά την ενεργοποίηση και απενεργοποίηση του κύκλου ρεύματος.
Οι μετρήσεις πρέπει να γίνουν μετά το ρεύμα και την τάση να έχουν φθάσει σε σταθερές τιμές. Σε κάποιες περιπτώσεις αυτό μπορεί να χρειαστεί μερικά λεπτά, εξαρτάται από την αντίσταση των συνενώσεων.
Το δοκιμαστικό ρεύμα δεν πρέπει να υπερβαίνει το 15% του ρεύματος που ορίζεται για τη σύνενωση. Μεγάλες τιμές μπορεί να προκαλέσουν ακυρότητα εξαιτίας της θέρμανσης της σύνενωσης, η οποία αλλάζει την αντίστασή της.
Για την εκφώνηση της αντίστασης, η αντίστοιχη θερμοκρασία των συνενώσεων στη στιγμή της μέτρησης πρέπει να αναφέρεται μαζί με την τιμή της αντίστασης. Όπως είπαμε προηγουμένως, μετά την απενεργοποίηση για 3 έως 4 ώρες, η θερμοκρασία των συνενώσεων θα γίνει ίση με τη θερμοκρασία του υγρού. Η θερμοκρασία του υγρού κατά τη διάρκεια της δοκιμής λαμβάνεται ως η μέση της θερμοκρασίας του πάνω και κάτω υγρού του μετατροπέα.
Για συνενώσεις τριφασικού αστέρα, η αντίσταση ανά φάση θα είναι το μισό της μετρημένης αντίστασης μεταξύ δύο γραμμικών ορματοφόρων του μετατροπέα.
Για συνενώσεις τριφασικού τριγώνου, η αντίσταση ανά φάση θα είναι 0,67 φορές της μετρημένης αντίστασης μεταξύ δύο γραμμικών ορματοφόρων του μετατροπέα.
Αυτή η μέθοδος μέτρησης αντίστασης συνενώσεων μετατροπέα με ρεύμα-τάση πρέπει να επαναληφθεί για κάθε ζευγάρι γραμμικών ορματοφόρων σε κάθε θέση τάπας.
Μέθοδος Πόντου για τη Μέτρηση Αντίστασης Συνενώσεων
Το βασικό αρχή της μεθόδου πόντου βασίζεται στη σύγκριση μιας άγνωστης αντίστασης με μια γνωστή αντίσταση. Όταν τα ρεύματα που ρέουν μέσα στα πλευρά του κύκλου πόντου γίνουν ισορροπημένα, η ανάγνωση του γαλβανομέτρου δείχνει μηδενική αποκλίνση, δηλαδή, σε ισορροπημένη κατάσταση, κανένα ρεύμα δεν θα ρέει μέσα στο γαλβανόμετρο.
Μια πολύ μικρή τιμή αντίστασης (στην τάξη των μιλιΩμ) μπορεί να μετρηθεί ακριβώς με τη μέθοδο Κελβίν Πόντου, ενώ για υψηλότερες τιμές εφαρμόζεται η μέθοδος μέτρησης αντίστασης Ουίτστοουν Πόντου. Στη μέθοδο πόντου για τη μέτρηση της αντίστασης συνενώσεων, οι λάθοι μειώνονται.
Η αντίσταση που μετρήθηκε με τον Κελβίν Πόντο
Όλα τα άλλα βήματα που πρέπει να ληφθούν κατά τη μέτρηση της αντίστασης συνενώσεων του μετατροπέα με αυτές τις μεθόδους είναι παρόμοια με αυτά της μεθόδου ρεύματος-τάσης, εκτός από την τεχνική μέτρησης της αντίστασης.