ਟਰન્સફોરਮਰ ਹੇਠ ਦੇ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿਸਦੀ ਮੱਦਦ ਨਾਲ ਬਦਲਣ ਯੋਗ ਵਿਦਿਆ ਦੀ ਵੋਲ੍ਟੇਜ ਬਦਲੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਵਿਦਿਆ ਦੀ ਟੈਨਸ਼ਨ, ਵਿਤਰਣ ਅਤੇ ਬਦਲਣ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਟਰਨਸਫੋਰਮਰ ਵੋਲ੍ਟੇਜ ਨੂੰ ਲਾਇਨ ਲਾਇਨ ਵਧਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵੋਲ੍ਟੇਜ ਗੇਨ ਵਿੱਚ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਫੈਕਟਰਾਂ ਦੀਆਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਟਰਨਸਫੋਰਮਰ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਵਾਇਨਡਿੰਗ (ਇਨਪੁਟ ਵਾਇਨਡਿੰਗ) ਅਤੇ ਸੈਕਨਡਰੀ ਵਾਇਨਡਿੰਗ (ਆਉਟਪੁਟ ਵਾਇਨਡਿੰਗ) ਵਿਚਕਾਰ ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਮੈਗਨੈਟਿਕ ਇੰਡੱਕਸ਼ਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਵੋਲ੍ਟੇਜ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੇ ਜਾਂ ਘਟਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਟਰਨ ਅਨੁਪਾਤ ਵੋਲ੍ਟੇਜ ਦੇ ਬਦਲਾਅ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਵਾਇਨਡਿੰਗ ਅਤੇ ਸੈਕਨਡਰੀ ਵਾਇਨਡਿੰਗ ਵਿਚ ਕੋਈਲਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦਾ ਅਨੁਪਾਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਬੁਸਟਿੰਗ ਲੈਵਲ ਵਧਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕੁਝ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਧੀਰੇ-ਧੀਰੇ ਸ਼ਾਹੀ ਹੋਣ ਲੱਗਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਮੈਗਨੈਟਿਕ ਫਲਾਕਸ ਸੈਚੁਰੇਸ਼ਨ, ਲੀਕੇਜ ਕਰੰਟ, ਅਤੇ ਥਰਮਲ ਲੋਸ਼ੀਜ਼। ਇਹ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਟਰਨਸਫੋਰਮਰ ਦੀ ਪ੍ਰਫੋਰਮੈਂਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਕਿਲਾਫਤ ਤੱਕ ਲੈ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ।
ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਅਤੇ ਕਾਰਕਿਰੀ ਅਨੁਵਾਧੀਕਰਣ ਵਿਚ, ਟਰਨਸਫੋਰਮਰ ਦੀ ਬੁਸਟਿੰਗ ਸਹਮਤੀ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਥਿਤੀਆਂ ਅਤੇ ਸਰਕਿਟ ਪੈਰਾਮੀਟਰਾਂ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਨਿਰਧਾਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਫੈਕਟਰਾਂ ਵਿੱਚ ਟਰਨਸਫੋਰਮਰ ਦੇ ਪ੍ਰਕਾਰ, ਕੋਈਲਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ, ਕਾਰੀ ਦੇ ਸਾਮਗ੍ਰੀ, ਪਰਿਵੇਸ਼ਿਕ ਸਥਿਤੀਆਂ, ਅਤੇ ਲੰਬਾਈ ਦੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੇ ਅਲਾਵਾ, ਟਰਨਸਫੋਰਮਰ ਦੀ ਡਿਜ਼ਾਇਨ ਅਤੇ ਉਪਯੋਗ ਦੇ ਲਈ ਲਾਗਤ, ਆਕਾਰ, ਅਤੇ ਕਾਰਕਿਰੀਤਾ ਦੇ ਸੰਕੋਚਾਂ ਹੇਠ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਸਾਰਾਂ ਤੋਂ ਸਾਰਾ, ਟਰਨਸਫੋਰਮਰ ਵੋਲ੍ਟੇਜ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਦੇ ਲਈ ਕਾਰਕਿਰੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੁਸਟਿੰਗ ਸਹਮਤੀ ਅਨੰਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਅਤੇ ਕਾਰਕਿਰੀ ਅਨੁਵਾਧੀਕਰਣ ਵਿਚ, ਟਰਨਸਫੋਰਮਰ ਦੀ ਵੋਲ੍ਟੇਜ ਗੇਨ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਫੈਕਟਰਾਂ ਦੀ ਵਿਚਾਰ ਨਾਲ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਡਿਜ਼ਾਇਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸੁਧਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਟਰਨਸਫੋਰਮਰ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵੋਲ੍ਟੇਜ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਇਸਤੇਮਾਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਬਲਕਿ ਸ਼ੁਲ਼ਤੀ ਦੀਆਂ ਸਹੀ ਸਪੈਸੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਅਤੇ ਮੋਡਲਾਂ ਦੀ ਚੋਣ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ।