1. Güç Aktarım Dönüştürücülerinin Kullanım Oranıyla İlgili Göstergeler
Güç aktarım dönüştürücülerinin kullanım oranı hem elektrik enerjisinin iletim ve dağıtım maliyetini hem de ekipmanın kendi kullanım etkinliğini göz önünde bulundurmalıdır. Çekirdek göstergeler genellikle üç boyutta yer alır: yük oranı, yük faktörü ve ekipma yaşam oranı.
1.1 Yük Oranı
Bu, maksimum yük anındaki gerçek yükün dönüştürücünün nominal kapasitesine oranı olarak tanımlanır. Hem farklı çalışma koşulları altında ekipmanın taşıma kapasitesini hem de ekipmanın işlem güvenliğini yansıtabilir. Pratik uygulamalarda, yük oranı ne kadar yüksek olursa, dönüştürücünün etkin kullanım oranı o kadar yüksek olur. Değeri, güvenlik kriterleri ve geliştirme marjı tarafından ortaklaşa belirlenir ve ikisi birbirinden bağımsızdır: güvenlik kriterleri çerçevesinde, hatın daha fazla bağlantı nesnesi olduğunda, sistemin taşıma kapasitesi daha güçlü hale gelir.
1.2 Yük Faktörü
Bu, belirli bir zaman aralığı içinde ortalama yükün maksimum yükten oranıdır. Belirli bir zaman dilimindeki yük dalgalanma özelliklerini bir ölçüde ve ayrıca elektrik ekipmanlarının genel kullanım düzeyini yansıtabilir. Genel olarak, yük faktörü ne kadar yüksek olursa, güç aktarım ve dağıtım ekipmanlarının kapsamlı kullanım oranı o kadar yüksek olur.
1.3 Yaşam Oranı
Bu, ekipmanın gerçek hizmet süresinin tasarı standard hizmet süresine oranı olarak tanımlanır. Ekipmanın standart hizmet süresi, fabrikadan çıktığında talimat kitaplarında açıkça belirtilir. Ancak, gerçek işletmede, ekipmanın çalışma ortamı, yük yoğunluğu ve yük istikrarı gibi faktörler nedeniyle gerçek ömür standart değerinden farklılık gösterecektir. Yaşam oranı 1'den büyükse, bu, ekipmanın beklentilerin ötesinde bir rol oynadığını gösterir, bu da dolaylı olarak kullanım oranını artırır ve güç aktarım maliyetini azaltır.
2. Güç Aktarım Dönüştürücülerinin Kullanım Oranını Artırmak için Yöntemler
2.1 Yük Faktörünü Artırın
Aşağıdaki önlemlerle yük dalgalanmasını dengelererek ekipman kullanım etkinliğini artırmak:
2.1.1 Zirve-Vadi Farkını Azaltın
Endüstriyel ve yerleşim birimlerindeki elektrik tüketimi arasında belli günlük zirve-vadi karakteristikleri vardır: yerleşim birimlerindeki elektrik tüketiminin zirvesi 18:00 ile 21:00 arasında yoğunlaşırken, vadi erken sabah saatlerindedir; endüstriyel elektrik tüketimi için, zirve gündüz, vadi ise gece saati arasındadır. Zirve-vadi dönemlerindeki elektrik tüketimi arasındaki farkı daraltmak, yük eğrisini istikrara getirerek, dolayısıyla yük faktörünü ve dönüştürücünün kullanım oranını artırabilir.
Özellikle, zirve dönemlerinde elektrik tüketimi fiyatını artırarak, vadi dönemlerinde ise düşürerek, "zirve kesme ve vadi doldurma" pazar düzenlemesi yoluyla gerçekleştirilebilir. Bu önlem, ekipman kullanım oranını artırmakla birlikte, güç aktarım ve dağıtım sisteminin istikrarını da artırabilir. Şu anda, teknik sınırlamalar nedeniyle bazı bölgelerde zamanlı fiyatlandırma uygulanmamaktadır ve yerel elektrik sağlayıcıları mekanizmayı hızla geliştirmeye ihtiyaç duymaktadır.
2.1.2 Yük Türlerini Uygun Bir Şekilde Eşleştirin
Elektrik şebekesinin son ucundaki ekipmanların elektrik tüketim zamanı ve modu arasında farklılıklar bulunmaktadır. Zaman dilimleri arasında yükleri eşleştirerek, zirve-vadi farkını telafi edebilirsiniz. İdeal olarak, gün boyunca herhangi bir yük dalgalanması olmazsa, elektrik sağlama etkinliği en iyi seviyeye ulaşabilir, ancak pratikte bu zor bir hedefdir.
Sanayi parkındaki işletmelerin dağılımını optimize ederek ve farklı sektörlerin elektrik tüketim zamanlarını dengeleyerek toplam yük dalgalanmasını azaltabilirsiniz; yerleşim birimlerinde, elektrik tüketim ekipmanları üreticilerine zamanlı elektrik tüketim özellikleri geliştirmeyi teşvik ederek, ekipmanların gündüz daha fazla çalışmasını ve geceleri daha az enerji tüketmesini sağlayabilirsiniz, normal kullanım sağlanırken.
2.2 Yük Oranını Artırın
Bağlantı modunu optimize ederek ve reaktif güç kompansasyon ekipmanlarını yapılandırarak ekipmanın taşıma kapasitesini artırın:
2.2.1 Bağlantı Modunu Optimize Edin
Kamu ağını örnek olarak ele alarak, farklı bağlantı modları, güç sağlama kullanımı ve güvenilirlik açısından önemli farklılıklar göstermektedir, bunlar arasında tek halka ağ tipi, iki besleme-bir yedek, çift halka ağ tipi, çok bölümlü N bağlantılı, üç besleme-bir yedek, radyal tip vb. Bunlardan: iki besleme-bir yedek modunun teorik hat kullanımı oranı 2/3, üç besleme-bir yedek modunun oranı 3/4'tür ve her ikisi de yüksek güvenilirliğe sahiptir; tek radyal modun teorik kullanımı oranı 1'e ulaşabilir, ancak güvenilirliği düşük; çift halka ağ, çok bölümlü N bağlantılı, "2-1" ve "3-1" modları yüksek güvenilirliğe sahip, ancak teorik kullanımı oranları sırasıyla 1/2, 1/2 ve 2/3'tür. Tek radyal mod hariç, geri kalan tüm modlar N-1 güvenlik kriterini karşılar. Bu nedenle, gerçek güç sağlama güvenilirlik gereksinimleriyle birlikte daha yüksek kullanımı olan bir bağlantı modu seçilmelidir.
2.2.2 Reaktif Güç Kompansasyon Ekipmanlarını Yapılandırın
Güç üçgeninde, etkin güç değişmezse, güç faktöründeki azalma, reaktif güç talebinin artmasına neden olur. Gerçek işletmede, ekipmanlar genellikle nominal güce ulaşamadığı için genişletilmesi gerekmektedir, bu da kullanım oranını azaltır ve hat kaybını artırır. Bu nedenle, reaktif güç kompansasyonu yoluyla ekipmanın fazladan kapasitesini azaltmanız gerekir.
Pratikte, yerinde kompansasyon en iyi yöntemdir, bu da reaktif güç iletim kaybını azaltır. Ancak, tam uygulamada güvenlik ve maliyet baskıları vardır. Katmanlı kompansasyon, merkezi kurulum ve dağıtık kurulum yöntemlerini birleştirmenizi öneririz, böylece aşırı kompansasyondan kaçınırsınız.
2.3 Yaşam Oranını Artırın
Ekipmanın etkin hizmet süresini gerçek zamanlı izleme ve tam yaşam döngüsü yönetimini kullanarak uzatın:
2.3.1 İşletim Durumunun İzlenmesini Güçlendirin
Ekipman durumunu niceliksel göstergelerle değerlendirin (örneğin, 1 en iyiyi, 0 en kötüyü temsil eder) ve sayısıl fluktuasyonları gerçek zamanlı olarak takip edin. Eğer değer belirlenen aralığın dışına çıkarsa veya eşiğin altına düşerse, hemen anormal olarak belirleyin ve bakım veya değiştirme planlayın.
2.3.2 İşletim Ortamının Yönetimi Optimizasyonu
Dönüştürücünün operasyonu, aşırı hava durumu ve sıcaklık farkları gibi çevresel faktörlerden kolay etkilenebilir. Ekipman durumunu doğru bir şekilde değerlendirebilmek için çevresel çevreyi kapsamlı bir şekilde değerlendirmeniz gerekir. Aynı zamanda, düzenli incelemeler (özellikle aşırı hava durumu sonrası) yoluyla sıcaklık, nem ve ışık gibi faktörlerden dolayı ekipmanın aşırı yaşlanmasından korunarak, kayıpları azaltılmalıdır.
2.3.3 Emeklilik Yönetimi Standartlaştırılması
Ekipmanın performans parametreleri ve talimat kitaplarına dayanarak, aylık emeklilik planı oluşturun ve durum izleme verileriyle birlikte sıkı bir şekilde uygulayın. Emekliye ayrılmaya karar verilen dönüştürücü için, emeklilik görüşü yazılmalı ve kimlik ve gözden geçirme gibi iç prosedürleri tamamlanmalıdır; yeniden kullanılabilir boş ekipmanlar uygun bir ortamda depolanmalıdır ve yeniden hizmete alınmadan önce kapsamlı bir inceleme ve deneme çalışması yapılmalıdır.
Ekipmanın çöpe atıldığını onayladıktan ve ilgili prosedürleri tamamladıktan sonra, çöp malzemeleri değerlendirilmeli, dosyalanmalı ve bertaraf edilmelidir. Bertaraf yöntemleri arasında üretici geri dönüşümü, uyumlu çöp ticareti vb. bulunur.