İndiyanın elektrik tarifeliyi

Tarif, tüketicinin evlerine elektrik enerjisi sağlanması için ödemelerini ifade eder. Tarif sistemi, elektrik enerjisinin toplam maliyetini hesaplamak için çeşitli faktörleri dikkate alır.
Elektrik tarifesinin detaylı anlaşılması öncesinde, Hindistan'daki tüm enerji sistem yapısı ve hiyerarşisine genel bir bakış oldukça faydalı olacaktır. Elektrik enerjisi sistemi, üretim, iletim ve dağıtım olmak üzere üç ana bölümden oluşur. Elektrik enerjisi üretimi için birçok kamu işletmesi (PSU) ve özel sahip olan Üretim İstasyonları (GS) bulunmaktadır. Elektrik iletim sistemi, merkezi hükümet kuruluşu PGCIL (Power Grid Corporation of India Limited) tarafından yürütülür.
Bu sürecin kolaylaştırılması amacıyla, Hindistan'ı beş bölgeye böleriz: Kuzey, Güney, Doğu, Batı ve Kuzeydoğu bölgesi. Her eyalette ayrıca bir SLDC (Eyalet Yük Dağıtım Merkezi) bulunmaktadır. Dağıtım sistemi, birçok dağıtım şirketi (DISCOMS) ve SEB'ler (Eyalet Elektrik Kurulu) tarafından yürütülür.

Növ: İki tarife sistemi vardır, biri tüketicilerin DISCOMS'ye ödediği, diğeri ise DISCOMS'ın üretime olan istasyonlara ödediği.
Öncelikle, tüketicilerin DISCOMS'a ödediği elektrik tarifesini tartışalım. Tüketicilerden tahsil edilen toplam maliyet genellikle üç parçaya bölünerek, 3 parçalı tarife sistemi olarak adlandırılır.

Burada, a = maksimum talebe ve tüketilen enerjiye bağlı olmayan sabit maliyet. Bu maliyet, arazi, işçilik, sermaye maliyeti üzerine faiz, amortisman vb. giderleri içerir.
b = maksimum KW talebiyle çarpıldığında yarı-sabit maliyeti veren sabit. Bu, maksimum talebin güç santralının büyüklüğünü belirlediği için güç santralının büyüklüğünü dikkate alır.
c = gerçek tüketilen KW-h ile çarpıldığında işletme maliyetini veren sabit. Bu, gücün üretimi sırasında tüketilen yakıt maliyetini dikkate alır.

Bu nedenle, tüketicinin ödediği toplam tutar, maksimum talebine, gerçek tüketilen enerjiye ve bazı sabit meblağa bağlıdır.
Şimdi, elektrik enerjisi birim cinsinden ifade edilir ve 1 birim = 1 kW-sa (1 kW gücün bir saat boyunca tüketilmesi).
MÜHİM: Tüm bu maliyetler, aktif güç tüketimi üzerinde hesaplanır. Tüketicinin 0.8 veya daha yüksek bir güç faktörü koruması zorunludur, aksi takdirde sapmaya bağlı olarak ceza uygulanır.
Şimdi, Hindistan'da DISCOMS için var olan tarife sistemini tartışalım. CERC (Merkezi Elektrik Düzenleyici Komisyonu) bunu düzenler. Bu tarife sistemi, uygunluk temelli tarife (ABT) olarak adlandırılır.
Adından da anlaşılacağı gibi, bu, gücü sağlama müddetince değişen bir tarife sistemidir. Frekansa dayalı bir tarife mekanizmasıdır ve güç sistemini daha istikrarlı ve güvenilir hale getirmeye yöneliktir.
Bu tarife mekanizması da üç parçadan oluşur:
Sabit ücret yukarıda tartışılanla aynıdır. Kapasite ücreti, onlara güç sağlama ve santral kapasitesine bağlıdır, ve üçüncüsü UI'dir. UI ücretlerini anlamak için mekanizmayı inceleyelim.

ABT Mekanizması

• Üretim istasyonları, bölgesel yük dağıtım merkezi (RLDC) ne gönderecekleri planlanmış gücün bir gün öncesini taahhüt eder.

• RLDC, bu bilgiyi çeşitli SLDC'lere iletecektir ve SLDC'ler de çeşitli eyalet DISCOMS'larından çeşitli tür tüketicilerin yük talepleri hakkında bilgi toplayacaktır.

• SLDC, yük talebini RLDC'ye gönderir ve şimdi RLDC, güçleri çeşitli eyaletlere göre dağıtır.

Her şey yolunda giderse, güç talebi güç sağlama ile eşit olur ve sistem istikrardadır, frekans 50 Hz'dır. Ancak pratikte bu nadiren gerçekleşir. Bir veya daha fazla eyalet aşırı çekim yapar veya bir veya daha fazla GS yetersiz sağlar ve bu durum frekans ve sistem istikrarındaki sapmalara neden olur. Talep sağdan fazlaysa frekans normalden düşer, aksi takdirde frekans artar.

UI ücretleri, üretim istasyonlarına sağlanan teşvikler veya uygulanan cezalarıdır. Frekans 50 Hz'dan düşük olduğunda, yani talebin sağdan fazla olduğu anlaşıldığında, sisteme daha fazla güç sağlayan GS'ye teşvikler verilir. Diğer yandan, frekans 50 Hz'nin üstünde olduğunda, yani sağdan talepten fazla olduğu anlaşıldığında, üreten gücü desteklemek için GS'ye teşvikler verilir. Böylece sistem istikrarını sağlamak için çalışır.

Gündüz Vaxtı: Genellikle gündüz vaxtında güç talebi çok yüksektir ve sağ aynı kalır. Tüketiciler, yüksek maliyetlerle aşırı enerji kullanımından kaçınma teşvik edilir. Buna karşılık, gece vaxtında talep sağdan daha az olduğundan, tüketicilere daha ucuz bir fiyata güç tüketmeleri için teşvik edilir. Tüm bunlar, güç sistemini istikrarlı hale getirmek/kalmak için yapılır.

Statement: Respect the original, good articles worth sharing, if there is infringement please contact delete.