Користењето на кВА (киловолт-ампери) наместо кВ (киловати) за оцена на трансформаторите потекнува од основната разлика помеѓу реалната мощност (кВ) и апаративната мощност (кВА) во електричните системи. Трансформаторите пренесуваат електрична енергија помеѓу цеповите преку електромагнетна индукција, и нивната оцена во кВА го зема предвид и реалниот и реактивниот дел на мощноста.
Реална мощност (кВ): Ова е вистинската мощност која извршува корисна работа – како производство на механична енергија, топлина или светлина – и отразува капацитетот на трансформаторот за достава на енергија.
Реактивна мощност (кВАР): Иако не извршува корисна работа, реактивната мощност е суштинска за одржување на нивоата на напон и осигурување на стабилноста на системот. Трансформаторите природно бараат магнетизациски строј, што го внесува реактивниот дел на мощноста.

Апаративна мощност (кВА) е векторски збир на реалната мощност (кВ) и реактивната мощност (кВАР). Оцената на трансформаторите во кВА дава комплетна мера на нивната целосна капацитет за управување со мощност. Ова е особено важно во системи со индуктивни или капацитивни оптеретувања – како мотори – кои бараат и реална и реактивна мощност.
Заклучувајќи, специфицирањето на оцените на трансформаторите во кВА – наместо кВ – признае комбинираната влијание на реалната и реактивната мощност. Тоа овозможува по точна претстава на способноста на трансформаторот да управува со целосниот проток на мощност, вклучувајќи ја и реактивната компонента, која е критична за стабилноста и ефикасноста на системот.