
Turris refrigerans est dispositivum quod calorem superfluum reicit in atmosphaeram per refrigerationem fluminis refrigerantis, saepe aquae, ad temperaturam inferiorem. Turres refrigerantes late usurae sunt in processibus industrialibus quibus removetur calor, sicut in generatione electricitatis, refrigeratione, aeris conditione, et processinge chemica. Turres refrigerantes possunt classificari in diversa genera secundum fluxum aeris, fluxum aquae, methodum transferendi caloris, et formam. Quaedam communia genera turrium refrigerantium sunt draft naturalis, draft coactus, draft inducens, contrafluxus, crossfluxus, et humidus/siccus.
Ut designo, operationem, praestantiam, et conservationem turrium refrigerantium intellegas, essentiale est familiaris esse cum terminis communiter usis in industria turrium refrigerantium.
Hoc articulus explicabit conceptus et definitiones basicos terminologiae turrim refrigerantis, tamquam praebet exempla et formulas pro calculo.
BTU (British Thermal Unit) est unitas caloris quae definitur ut quantitas caloris necessaria ad augmentandum temperaturam unius librae aquae uno gradu Fahrenheit in intervallo ab 32°F ad 212°F. BTU saepe usatur ad mensurandum onus caloris vel ratem transferendi caloris in turribus refrigerantibus.
Ton est metrica refrigerandi evaporativi quae aequivalit 15,000 BTUs per horam in turribus refrigerantibus. Representat quantitatem caloris quae potest removeri per evaporationem unius tonis aquae ad 12,000 BTUs per horam. Ton est etiam unitas capacitatis refrigerationis quae aequalis est 12,000 BTUs per horam.
Onus caloris est quantitas caloris quae debet removeri ex aqua circulante intra systema turris refrigerantis.
Determinatur ab onere caloris processus et rate fluxus aquae circulantis. Onus caloris potest calculari per sequentem formulam:
ubi,
Q = Onus caloris in BTU/hr
m = Rate fluxus massae aquae in lb/hr
Cp = Calor specificus aquae in BTU/lb°F
ΔT = Differencia temperature inter aquam calidam et frigidam in °F
Onus caloris est parameter importantis in determinando magnitudinem et costum turris refrigerantis. Maius onus caloris postulat maiorem turrim refrigerantem cum plus aere et aqua fluentibus.
Ambitus refrigerationis est differentia temperature inter aquam calidam ingredientem turrim et aquam frigidam euntem ex turri.
Indicat quantum caloris transfertur ab aqua ad aerem in turri refrigerante. Maior ambitus refrigerationis significat maiorem ratem transferendi caloris et meliorem praestantiam turris refrigerantis. Ambitus refrigerationis potest calculari per:
ubi,
R = Ambitus refrigerationis in °F
Th = Temperatura aquae calidae in °F
Tc = Temperatura aquae frigidae in °F
Ambitus refrigerationis determinatur a processu, non a turri refrigerante. Itaque, est functio onus caloris processus et rate fluxus aquae circulantis.
Approccium est differentia inter temperaturam aquae frigidae et temperaturam bulbi humidi aeris.
Indicat quam propinqua temperaturam aquae frigidae posset accedere ad temperaturam bulbi humidi, quae est infima temperatura qua aqua attingi potest per evaporationem. Minus approccium significat minus temperaturam aquae frigidae et meliorem praestantiam turris refrigerantis. Approccium potest calculari per:
ubi,
A = Approccium in °F
Tc = Temperatura aquae frigidae in °F
Tw = Temperatura bulbi humidi aeris in °F
Approccium est unus ex maximis parametriis in decidendo costum et magnitudinem turris refrigerantis. Decidit etiam minimam possibilam temperaturam aquae frigidae quae potest attingi a turri refrigerante. Normaliter, approccium de 2.8°F est quod manufactores garantire possunt.
Temperatura bulbi humidi est infima temperatura qua aqua attingi potest per evaporationem.