Αντίσταση Εδάφισης
Στην εδάφιση με αντίσταση, το ουδέτερο του ηλεκτρικού συστήματος συνδέεται με το έδαφος μέσω ενός ή περισσότερων αντιστώρων. Αυτή η μέθοδος εδάφισης χρησιμοποιείται για να περιορίσει τους ρεύματα παραβίασης, προστατεύοντας το σύστημα από μεταβλητές υπερτάσεις. Με αυτόν τον τρόπο, μειώνεται το ρίσκο αρκετών σημείων εδάφισης και εξασφαλίζεται αποτελεσματική προστασία από εδάφιση.
Η τιμή της αντίστασης που χρησιμοποιείται σε ένα σύστημα εδάφισης του ουδέτερου είναι κρίσιμη. Όπως φαίνεται στο παρακάτω σχήμα, δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ υψηλή ούτε πολύ χαμηλή. Μια υπερβολικά υψηλή αντίσταση μπορεί να αποτελεσματικότητα της περιορισμού των ρευμάτων παραβίασης, ενώ μια εξαιρετικά χαμηλή αντίσταση μπορεί να μην προστατεύσει επαρκώς το σύστημα από μεταβλητές υπερτάσεις και να αυξήσει το ρίσκο αρκετών σημείων εδάφισης.

Εάν η τιμή της αντίστασης είναι εξαιρετικά χαμηλή, το σύστημα λειτουργεί στην πράξη ως ένα στερεά εδαφισμένο. Αντιθέτως, όταν η αντίσταση είναι εξαιρετικά υψηλή, το σύστημα συμπεριφέρεται ως ανεδάφιστο. Η ιδανική τιμή της αντίστασης επιλέγεται προσεκτικά για να βρεθεί ισορροπία: πρέπει να περιορίσει το ρεύμα εδάφισης, αλλά να εξασφαλίζει ότι ρέει αρκετό ρεύμα εδάφισης για την ορθή λειτουργία των συσκευών προστασίας από εδάφιση. Γενικά, το ρεύμα εδάφισης μπορεί να περιοριστεί σε εύρος 5% έως 20% του ρεύματος που θα προκαλούσε μια τριφασική παραβίαση.
Ρεακταντική Εδάφιση
Σε ένα σύστημα ρεακταντικής εδάφισης, όπως φαίνεται στο παρακάτω σχήμα, εισάγεται ένα στοιχείο ρεακταντικότητας μεταξύ του ουδέτερου σημείου και του έδαφους. Αυτή η εισαγωγή χρησιμοποιείται για να περιορίσει το ρεύμα παραβίασης, παρέχοντας ένα μέσο για τον έλεγχο και τη διαχείριση των ηλεκτρικών παραβιάσεων στο σύστημα.

Σε ένα σύστημα ρεακταντικής εδάφισης, για να μειωθούν αποτελεσματικά οι μεταβλητές υπερτάσεις, είναι απαραίτητο το ρεύμα εδάφισης να μην πέσει κάτω από το 25% του τριφασικού ρεύματος παραβίασης. Αυτή η απαίτηση αντιπροσωπεύει ένα σημαντικά υψηλότερο ελάχιστο όριο ρεύματος σε σύγκριση με αυτό που είναι συνήθως επιθυμητό σε ένα σύστημα εδάφισης με αντίσταση. Αυτή η διάκριση υπογραμμίζει τις διαφορετικές λειτουργικές χαρακτηριστικές και σχεδιαστικές προσεγγίσεις μεταξύ των δύο μεθόδων εδάφισης, τονίζοντας το μοναδικό ρόλο της ρεακταντικής εδάφισης στην προστασία του ηλεκτρικού συστήματος από δυνητικά καταστροφικές μεταβλητές υπερτάσεις.