Lex Faraday, sive lex inductionis electromagneticae Faraday, est lex fundamentalis electrodynamicae quae praedicit modum quo campi magneticus cum circuitu electrico interagat ad generandum motum electromotivum (EMF). Hoc dicitur "inductio electromagnetica."

Leges Faraday de inductione electromagnetica:

Leges Faraday de Inductione Electromagnetica constat duabus legibus:

1. Prima lex describit inductionem EMF in conductore et

2. Secunda lex calculat EMF generatum a conductore.

Ia Lex:

Prima lex Faraday de inductione electromagnetica statuit quod "Cum campi magneticus ad conductor coniunctus mutetur, motus electromotivus (EMF) in conductore generatur".

Sunt duae viae uti campi magneticus qui ad conductor coniunctus est mutetur:

1. Variando campi magneticum dum conductor immobilis maneat.

2. Translato conductore in respectu status stationarii campi magnetici.

Si circuitus pro conductore clausus est, currentis quod dicitur currentis inducitus incipit per conductorem fluere.

IIa Lex:

Secunda lex Faraday statuit quod "Amplitudo EMF induciti in conductore aequalis est celeritati mutationis fluxus magnetici ad conductor coniuncti".

Ad calculandum ε utendo Legem Faraday

Ubi,

N- Numerus rotationum et

Ø – Fluxus magneticus

Applicationes Legis Faraday:

Sequentes sunt exempla camporum ubi Lex Faraday utitur:

1. Operatio apparatorum electricorum sicut transformator determinatur per Legem Faraday.

2. Mutua inductio, quae fundatur super ideam Legis Faraday, est mechanismus quo coquini inductionales operantur.

3. Velocitas fluidorum mensuratur applicando motum electromotivum ad flowmetrum electromagneticum.

4. Instrumenta musica sicut chitarra electrica et violino electrica utuntur Legem Faraday.

Declaratio: Respectare originale, bonos articulos dignos partendi, si sit iniuria contigite delere.