Potentzial-diferentzia duen zirkuitu batean, elektronak eremu elektrikoaren indarrek eragiten dituztelako, noranzko berean mugitzen dira. Osagarria pizten denean, kargu negatiboen (elektron) kopuru handia osagarriaren polo negatiboan bildu egiten da, eta kargu positiboen kopuru handi bat, polo positiboan. Kargu hauek osagarrian banatzen dira, kimika-erreakzioen edo energia-bihurketaren prozesuen ondorioz, hau da, potentzial-diferentzia edo tensiorik sortuz osagarriaren bi amaieran.
Zirkuitua itxi egin denean, elektron libreakiletik, osagarriaren polo negatibotik polo positiboera mugitzen hasten dira, eremu elektrikoaren indarrarengatik. Eremu elektriko hori osagarriaren bi amaierarteko potentzial-diferentziak sortzen du, eta elektronak konduktorearen barruan noranzko jakin batean mugitzeko ahalbidetzen ditu, hau da, potentzial txikiagoetatik (polo negatibo) potentzial altuera (polo positibo). Zehazki, konduktorearen barruko eremu elektrikoa oso uniformea ez izateak ere, elektronak noranzko berean mugitzeko moduan bultzatzen ditu.
Gainera, konduktoreen elektron libreak, eremu elektrikoaren indarrarengatik, benetako ibilbidea tortu izan daitekeela ere, elektroi asko noranzko berean jasotako indarrekin, orokorrean noranzko jakin batera mugitzen direla ikusten dugu. Noranzko mugimendu horren abiadura argiaren abiadurarekiko oso motza dela ere, ikusten dugun korrontea sortzeko nahikoa dela esan behar da.
Laburbilduz, elektronak potentzial-diferentzia duen zirkuituan noranzko berean mugitzen direlako arrazoia, osagarriak ematen duen eremu elektrikoaren indarra da. Indar horrek elektron libreak atomu-koadroen atraktibitateari eta beste elektron batzuekin gertatzen diren topaketei gainditu ahalbidetzen dio, konduktorearen barruan noranzko bakar batean mugitzeko.