Што е класификацијата на преносната линија?
Класификација на трансмисионите линии
Трансмисионите линии се објекти користени во енергетските системи за пренос на електрична енергија генерирана од електроцентрали до подстанции или конечни корисници. В зависност од различни критериуми, трансмисионите линии можат да се класифицираат на различни начини. Подолу се главните класификација на трансмисионите линии според основните стандарди:
1. Класификација според ниво на напон
Трансмисионите линии типички се категоризираат според нивното работно напон како следува:
Линии за висок напон (HV): Обично се однесува на трансмисиони линии со напон помеѓу 35кВ и 220кВ. Овие линии се првенствено користат за пренос на енергија во региони.
Линии за екстра висок напон (EHV): Трансмисиони линии со напон помеѓу 330кВ и 750кВ. Линиите EHV се пригодни за долгопатски, висококапацитетен пренос на енергија, што намалува губитоци.
Линии за ултра висок напон (UHV): Трансмисиони линии со напон од 1000кВ и повеќе. Технологијата UHV овозможува јачокапацитетен, долгопатски пренос на енергија со помали губитоци. Кина е една од првите земји која широко го прифатила технологијата UHV.
2. Класификација според тип на проводник
Според материјалот и структурата на проводниците, трансмисионите линии можат да се поделат на:
Надворешни трансмисиони линии: Најобичниот тип на трансмисиона линија, каде што проводниците се подигнати во воздухот со користење на тореви или столбови. Надворешните линии имаат предности како ниска цена, лесна конструкција и едноставна одржба, но се посвети на временски услови како молнии и снег.
Подземни кабели: Проводниците се заривени под земјата, типични за градски центри или екосистеми. Подземните кабели не се подложени на временски услови, пружаат повисока безбедност, но се скапи за инсталација и одржба.
Поморски кабели: Користени за прекомутивски поврзаност или поврзување на офшорни ветрени паркови со материчкиот мрежа. Поморските кабели бараат одлична водонепромочливост и отпорност на корозија, често користени за снабдување на острови и интеграција на офшорни ветрени паркови.
3. Класификација според конфигурација на фази
В зависност од бројот на фази, трансмисионите линии можат да се класифицираат како:
Еднофазни трансмисиони линии: Типични за системи за дистрибуција на нисок напон или специфични применби како снабдување со енергија на железнички возови. Еднофазните линии имаат попроста структура, но пониска капацитет за пренос.
Трифазни трансмисиони линии: Најобичниот тип на трансмисија, широко користена во системи со висок напон и EHV. Трифазните линии пружаат голем капацитет за пренос, висока ефикасност и стабилност, што ги прави пригодни за високо моќен, долгопатски пренос на енергија.
4. Класификација според метод на пренос
Според методот на пренос на енергија, линиите можат да се категоризираат како:
Линии за пренос на алтернативна струја (AC): Користат алтернативна струја (AC) за пренос на енергија, најобичниот метод. Системите AC за пренос се зрели во технологијата, имаат достапно опрема и се прилагодени за повеќето сценарија за пренос на енергија.
Линии за пренос на директна струја (DC): Користат директна струја (DC) за пренос на енергија, особено пригодни за долгопатски, висококапацитетен пренос, особено за прекомутивски или меѓународни поврзаности. Преносот DC има предности како помали губитоци, помала цена на линиите и нема проблеми со синхронизација, но станциите за конверзија се скапи.
5. Класификација според цел
Според нивната основна функција, трансмисионите линии можат да се поделат на:
Трансмисиони линии: Користени за пренос на енергија од електроцентрали до подстанции или големи центри на потреба. Трансмисионите линии типички работат на повисоки напони, покриваат подолги растојанија и имаат поголеми капацитети.
Дистрибутивни линии: Користени за дистрибуција на енергија од подстанции до конечни корисници. Дистрибутивните линии работат на ниски напони, покриваат кратки растојанија и имаат помали капацитети. Можат да се поделат на високонапонски дистрибутивни линии (напр. 10кВ, 20кВ) и нисконапонски дистрибутивни линии (напр. 380В, 220В).
6. Класификација според тип на изолација
Според методот на изолација, трансмисионите линии можат да се категоризираат како:
Линии со голи проводници: Проводници без изолација, зависни од воздухот и поддршките за изолација. Линиите со голи проводници се често користени во надворешни трансмисиони линии и имаат предности како ниска цена и добро испуштање на топлина, но пониска безбедност и надежност.
Линии со изолирани проводници: Проводници покрити со изолаторски материјали, користени во подземни кабели, поморски кабели и специфични применби. Линиите со изолирани проводници пружаат повисока безбедност и се прилагодени за густонаселени или екосистеми.
7. Класификација според околина на инсталација
Според околината на инсталација, трансмисионите линии можат да се класифицираат како:
Градски трансмисиони линии: Користени за пренос на енергија во градови, често користат подземни кабели или надворешни линии. Градските трансмисиони линии мора да се имаат предвид естетика, еколошки влијание и безбедност.
Селски трансмисиони линии: Користени за пренос на енергија во села, типични користеат надворешни линии. Селските трансмисиони линии мора да се имаат предвид теренот и временски услови.
Планински трансмисиони линии: Користени за пренос на енергија во планински области, често користат надворешни линии. Планинските трансмисиони линии бараат внимателен дизајн за управување со комплексен терен и жестоки временски услови, со повисока сложеност во конструкција.
Поморски трансмисиони линии: Користени за прекомутивски поврзаности или поврзување на офшорни ветрени паркови со материчкиот мрежа, често користат поморски кабели. Поморските трансмисиони линии мора да се справат со проблеми како корозија од морска вода и морска биофулинга.
8. Класификација според оперативен статус
Според оперативниот статус, трансмисионите линии можат да се категоризираат како:
Оперативни трансмисиони линии: Линии што моментално се користат и активно преносат енергија.
Резервни трансмисиони линии: Линии задржани како резерва и не се редовно користени, но можат брзо да се активираат во случај на грешка во главната линија за осигурување на непрекинат пренос на енергија.
Исклучени трансмисиони линии: Линии што биле исклучени и вече не се користат, често поради стареење или технологички надградби.
Заклучок
Класификацијата на трансмисионите линии е разновидна, покривајќи ниво на напон, тип на проводник, конфигурација на фази, метод на пренос, цел, тип на изолација, околина на инсталација и оперативен статус. Секоја класификација одразува карактеристики и технички барања на трансмисионите линии во различни применби. Изборот на приоден тип на трансмисиона линија е важен за осигурување на безбедност, надежност и ефикасност на енергетските системи.
