
Ingenieria systematis potentiae magnam et principalem partem studiorum ingenieriae electricae constituit. Haec praecipue de productione potentiae electricae et eius transmissione ab extremo mittente ad extremum recipientem secundum necessitates, cum minimo amissione curat. Saepissime potestas mutatur propter variationem oneris vel propter perturbationes.
Pro his rationibus, terminus stabilitas systematis potentiae summae importaniae in hoc campo est. Uti definitur, haec est facultas systematis reducendi suam operationem ad statum stabilis conditionis intra minimum tempus possibile postquam transiens aliquam aut perturbationem subiit. Ab initio saeculi vicesimi usque ad recentiores tempora, omnia principalia stationes generantes potentiam per orbem terrarum praecipue in systema AC ut maximum et oeconomicum optionem generationis et transmissionis potentiae electricae confiderunt.
In stationibus potentiae, plures generatores synchroni ad bus eadem frequentia et sequentia phasorum ut generatores connectuntur. Itaque, pro operatione stabili, debemus bus cum generatoribus per totam durationem generationis et transmissionis synchronizare. Propterea, stabilitas systematis potentiae quoque dicitur stabilitas synchrona et definitur ut facultas systematis ad synchro revertendi postquam perturbationem subiit propter commutationem oneris aut propter lineam transiens. Ad bene intellegendam stabilitatem, alius factor considerandus est, id est limites stabilitatis systematis. Limites stabilitatis definient maximam potentiam permittibilem per particularem partem systematis fluere, pro qua subjacet ad lineares perturbationes aut defluxum potestatis. His terminologis ad stabilitatem systematis potentiae cognitis, nunc species diversas stabilitatis consideremus.
Stabilitas systematis potentiae vel stabilias synchrona systematis potentiae potest varii genera esse secundum naturam perturbationis, et pro analysis felici, dividitur in tres species sequentes sicut infra ostenditur:
Stabilitas status stabilis..
Stabilitas transiens..
Stabilitas dynamica.

Stabilitas status stabilis systematis potentiae definitur ut facultas systematis ad se ipsum reducendi ad configurationem stabilis post parvam perturbationem in rete (ut fluctuationes oneris normalis aut actio automatici regulatoris tensionis). Hoc tantummodo considerari potest dum graduali et infinitesimali mutatione potestatis.
Si fluxus potestatis per circuitum ultra maximam potestatem permittibilem excedit, tunc sunt possibilitates quod machina aliqua aut gruppus machinarum desinet operari in synchro, et resultabit in plus perturbationibus. In talibus casibus, limites status stabilis systematis dicuntur attingi, vel aliis verbis, limites status stabilis systematis referuntur ad maximam quantitatem potestatis quae permittibilis est per systema sine amissione suae stabilitatis status stabilis.
Stabilitas transiens systematis potentiae refertur ad facultatem systematis ad statum stabilis condicionem perveniendi post magnam perturbationem in rete. In omnibus casibus magnis mutationibus in systemate, ut subita applicatio vel removitio oneris, operationes commutationis, defectus lineae aut amissio excitationis, stabilitas transiens systematis in actionem venit. Id enim tractat de facultate systematis ad retinendum synchro post perturbationem sustinentem pro tempore satis longo. Et maximam potestatem quae permittibilis est per rete fluere sine amissione stabilitatis post periodum sustinens perturbationis dicitur stabilitas transiens systematis. Transgrediens illud maximum permittibilem valorem pro fluxu potestatis, systema temporaliter instabile reddetur.
Stabilitas dynamica systematis denotat stabilitatem artificialem datam systemati inhac instabili per medios automaticos controlatos. Haec pertinet ad parvas perturbationes durantes circa 10 ad 30 secunda.
Statement: Respect the original, good articles worth sharing, if there is infringement please contact delete.