Protectio Feederis
Definitio
Protectio feederis significat tueri conductores electricos ab defectibus ut continuitas suppeditationis electricae reticuli servetur. Conductores transferunt energiam electricam ab substationibus ad terminum oneris. Propter eorum partem crucialem in rete distributionis electricae, protectio conductorum ab variis typis defectuum est summae necessitatis. Principales exigentiae pro protectione conductorum sunt sequentes:
Disiectio Selectiva: In casu circuitus brevis, tantum interruptor circuitus proximus ad defectum debet disjungi, ceteri vero interruptores manere clausi. Hoc minuat impactum in suppeditationem electricam et reducat ambitum intermissionum.
Protectio Subsidia: Si interruptor proximus ad defectum non disjungit, interruptores adjacentes debent agere ut protectio subsidia ad isolandum sectionem defectivam. Haec redundancia securitatem totius systematis assecurat.
Responsum Optimum Relativorum: Tempus operationis relativorum protectionis debet minimizari ut stabilitas systematis conservetur simulque evitetur disjunctio circuituum sanorum. Hoc equilibrium est essentiale ad efficientem tractationem defectuum.
Protectio Temporaliter Gradata
Protectio temporaliter gradata est schema quod involvit tempora operationis relativorum in ordine sequenti. Hoc methodo, cum defectus occurrat, tantum pars minima possibilis systematis electrici isolatur, ita ut perturbatio in toto suppeditationis electricae minuetur. Applicationes practicae protectionis temporaliter gradatae describuntur infra.
Protectio Conductorum Radialium
Systema electricum radiale characterizatur per fluxum unidirectionalem, a generatore vel fonte supplyendi ad terminum oneris. Tamen, hoc systema habet notabilem incommodum: in casu defectus, continuitas suppeditationis electricae ad terminum oneris difficiliter servatur.
In systemate radiali ubi plures conductores serie connecti sunt, ut figura demonstrat, finis est ut sectio minima possibilis systematis isoletur cum defectus occurrit. Protectio temporaliter gradata efficaciter hunc scopum assequitur. Systema protectionis supra-currentis configuratur ita ut quanto longius relatum sit a statione generativa, tanto brevius sit tempus eius operationis. Hoc mechanismus hierarchicus temporum certificat ut defectus prope fontem problematis eliminetur, minuens impactum in reliquum systema.

Cum defectus occurrat in SS4, relatum OC5 debet primum operari, non alius. Hoc significat ut tempus operationis relativi OC4 brevius esse debeat quam relativi OC3, et sic porro. Hoc clarissime demonstrat necessitatem rectae gradationis temporum horum relativorum. Intervallum minimum temporis inter duos adjacentes interruptores determinatur ex summa eorum temporum propriorum clearance et parvo margine securitatis.
Pro interruptoribus communiter usitatis, discrimen temporis minimum inter interruptores in adjustmente est circa 0.4 secundorum. Tempora setting relativorum OC1, OC2, OC3, OC4, et OC5 constituantur 0.2 secundorum, 1.5 secundorum, 1.5 secundorum, 1.0 secundorum, 0.5 secundorum, et instantaneum respectiviter. Praeter systema gradationis temporum, est crucialis ut tempus operationis pro defectibus gravioribus minuatur. Hoc potest effici per connexionem fusibrorum temporali limitati parallelis cum spiris trip.
Protectio Conductorum Parallelorum
Connectiones conductorum parallelorum principaliter adhibentur ut continui suppeditatio electrica et distributio oneris assecurentur. Cum defectus occurrat in conductore protegente, dispositivum protectivum identificabit et isolabit conductorem defectivum, permitting residuos conductores immediate accipere onus augmentatum.
Unus simplicissimorum et efficacissimorum methodorum protectionis pro relativis in systemate conductorum parallelorum est uti relativis overload temporaliter gradatis cum characteristicis inversis temporis in parte emissiva, coniunctis cum relativis instantaneis reverse-power vel directionalis in parte receptiva, ut figura infra demonstrat. Haec configuratio permittit celerem et accuratum detectionem et isolationem defectus, augmentans integritatem et stabilitatem totius systematis conductorum parallelorum.

Cum defectus gravis F occurrat in uno lineamentorum, potentia in defectum fluet ab utraque parte emissiva et receptiva lineae. Ita, directio fluminis potentiae per relatum in puncto D revertetur, causans relatum ad disjunctionem.
Currentus excessivus tunc confinabitur ad punctum B donec relatum overload eius activetur et circuitus interruptus sit. Haec actio completim isolat conductorem defectivum, permittens suppeditationem electricam per conductorem sanum continuare. Tamen, haec methodus est solum effectiva quando defectus sufficit ad reversum fluminis potentiae in D. Propterea, protectio differentialis adhibetur praeter protectionem overload in utrisque extremis lineae ad fidem systematis protectionis augmentandam.
Protectio Systematis Ring Main
Systema ring main est rete interconnectionis quod series stationum potentiae via multarum viarum conectit. In hoc systemate, directio fluminis potentiae potest adiustari ut opus est, praesertim quando interconnectiones adhibentur.
Schematismus basicus huius systematis illustratur in figura infra, ubi G repraesentat stationem generativam, A, B, C, et D denotant substationes. In statione generativa, potentia fluit in una sola directione, ita relativa overload temporali non requiruntur. Relativa overload temporaliter gradata installeantur in extremis substationum. Haec relativa tantum disjungentur cum currentus overload fluit ab substationibus quas protegunt, securantes disjunctionem selectivam defectus et stabilitatem systematis ring main mantinentes.

Cum per anulum in directione GABCD iter fiat, relativa in parte remota cuiusque stationis configurantur cum temporibus lag progressim decrescentibus. In statione generativa, tempus lag constituitur 2 secundorum; in stationibus A, B, et C, setting constituantur 1.5 secundorum, 1.0 secundorum, et 0.5 secundorum respectiviter, relatum autem in puncto sequenti operatur instantaneum. Similiter, cum per anulum in directione opposita iter fiat, relativa in partibus emittentibus constituuntur secundum pattern temporis-lag correspondens.
In casu defectus in puncto F, potentia in defectum fluit per duas vias distinctas: ABF et DCF. Relativa quae activantur sunt illa posita inter substationem B et punctum defectus F, sicut et inter substationem C et punctum defectus F. Haec configuratio securat ut defectus in ulla sectione data systematis ring main tantum relativa pertinentes in hac specifica sectione operentur. Ita, partes systematis non affectae possunt functionare sine intermissione, integritatem et fidem totius rete distributionis electricae maintinentes.