
Hartley Osilatörü (veya RF osilatörü), bir tür harmonik osilatördür. Hartley Osilatörünün osilasyon frekansı, bir LC osilatörü (yani kondansatörler ve endüktörlerden oluşan devre) tarafından belirlenir. Hartley osilatörleri genellikle radyo frekans bandında dalgalar üretmek üzere ayarlanırlar (bu nedenle RF osilatörleri olarak da bilinirler).
Hartley Osilatörleri, 1915 yılında Amerikalı mühendis Ralph Hartley tarafından icat edildi.
Bir Hartley osilatörünün farklı özelliği, ayarlama devresinin iki serili endüktörün (veya tek bir çapraz endüktörün) paralelde bulunan tek bir kondansatörden oluşması ve osilasyon için gereken geri besleme sinyalinin bu iki endüktörün orta bağlantısından alınmasıdır.
Şekil 1'de gösterilen bir Hartley Osilatörü devre şeması aşağıdadır:
Burada RC toplamcı dirençken, emiter direnci RE istikrarlı ağ oluşturur. Ayrıca, dirençler R1 ve R2 ortak emiter (CE) yapılandırmasındaki transistör için gerilim bölücü ağı oluşturur.
Sonra, Ci ve Co girdi ve çıkış decuple kapasitörlerdir, emiter kapasitörü CE ise amplifikasyon yapılan AC sinyallerini atlatmak için kullanılır. Tüm bu bileşenler, bir gerilim bölücü ağı ile biaslanan bir ortak emiter amplifikatöründe bulunan bileşenlere benzerdir.
Ancak, Şekil 1 ayrıca L1 ve L2, ve kapasitör C'nin tank devresini (kırmızı kutuda gösterildiği gibi) oluşturduğunu gösterir.
Güç kaynağı açıldığında, transistör iletken olmaya başlar, bu da toplamcı akımı IC'nin artmasına neden olur, bu da kapasitör C'yi yükler.
Maksimum yüke ulaştığında, C, indüktörler L1 ve L2 üzerinden boşalır. Bu yükleme ve boşalma döngüleri, tank devresinde zayıf osilasyonları sonuçlandırır.