Stuttur skiptingarbrots (SLF) grunnvallar í rás með skiptingum
Háfrekastuður endurvinnandi spenna (TRV) í flæðarás
Þegar villur gerast í flæðarás á fjarlægð frá 100 metrum upp í nokkurra kílómetra, er nauðsynlegt að brytja (CB) reini vilturnar (SLF). Ferlið með því að reina villurnar með brytjunni getur valdið uppkomu endurvinnandi spennu (TRV) með steilum stigingshöfuði, oft sem líkar seggjuskeið. Þetta efni er valin vegna háfrekastuðrar svifna sem komast af ferðaþröngum sem ferðast langs rásinnar og endurbrotast milli terminalsins á brytjunni og villustöðinni.
Aðalskilgreiningar við villureiningu
Háfrekastuðrar svifnir og seggjuskeið:
Þegar brytjan hættir villuspennu undir SLF skilyrðum, eru háfrekastuðrar svifnir myndaðar vegna hrattar breytingar á straumi og spennu. Þessar svifnir valda TRV með steilum stigingshöfuði, sem má sjá sem seggjuskeið eða þríhyrningslíka.
Seggjuformið er valin vegna ferðaþröngum sem ferðast langs flæðaránnar og endurbrotast milli terminalsins á brytjunni og villustöðinni. Hver endurbrotun hefur áhrif á svifnarferð TRV, sem valdar fleiri topppunktum og botnpunktum í spennubilinu.
Svifnir á uppsprettaarsíðu:
Á uppsprettaarsíðu brytjunnar (síðan sem tengist raforkukerfi), kemur spennan á terminali brytjunnar aftur til kerfisspennu, sem er venjulega spennan á transformatorstöðinni. Þessi brottför valdar svifnu á orkufræði (til dæmis 50 Hz eða 60 Hz) í uppsprettuskýringu.
Orkufræðisvifnin er valin vegna hrattar breytingar á skýringu þegar villan er reinuð, sem valdar tímabundið svar kerfinu. Þessi svifning lýkur yfir tíma eins og kerfið stöðvaðast.
Svifnir á línusíðu:
Á línusíðu brytjunnar (síðan sem tengist flæðaránni), fer spennan á terminali brytjunnar niður næst jörðspennu eftir að villan er reinuð. Þessi lækkun valdar annarri svifnu, en þessi er karakterísk með seggjuskeið (þríhyrningslíkan) vegna ferðaþrönganna sem ferðast langs línunnar.
Línusíðuskýringin má nálga sem dreifða parametrisk skýringu með litlu lýkingu. Endurbrotunin milli terminalsins á brytjunni og villustöðinni valdar spennu að svifna, sem myndar seggjuskeið. Frekans þessa svifna er miklu hærri en orkufræði og er áhrifalið af ferðahraða þrönganna og fjarlægðinni milli brytjunnar og villustöðinni.
Nálgað form á línusíðuskýringu
Línusíðuskýringin má mynda sem litla lýkingu með dreiftum parametrar, eins og motstand, indúkt og kapasit per lengdareining. Þetta líkan hjálpar til að skilja ferðaþröngarnes og endurbrotunar atferli. Aðalskilyrði þessa líkans eru:
Ferðatöf: Tíminn sem þarf til að ferðaþröngur fer frá terminali brytjunnar til villsstaðarins og til baka.
Endurbrotunarkoefi: hlutfall endurbrotunarþröngs amplitúðar við komandi þröngs amplitúð, sem fer eftir ósamræmið milli línunnar og villustöðvarinnar.
Lýking: minnka á amplitúð þröngsins sem hann fer langs línunnar, sem er áhrifalið af línunnar motstandi og gagnvirðingu.
TRV bil á terminalum brytjunnar og línusíðu
TRV bilin sem sést á terminalum brytjunnar og línusíðu má sammanfatta svona:
Uppsprettaarsíða (terminal brytjunnar):
Spennan kemur aftur til kerfisspennu, sem valdar orkufræðisvifnu.
Svifnin er hægari heldur en háfrekastuðrar svifnir á línusíðu.
Línusíða (terminal brytjunnar):
Spennan fer niður næst jörðspennu, sem valdar háfrekastuðru seggjuskeið (þríhyrningslíkan).
Seggjuformið er valin vegna hrattar breytingar á spennu sem ferðaþröngar og endurbrotun valdi langs línunnar.
Sýnisbók af TRV bilum
Venjulegt myndband sem sýnir TRV bil á terminalum brytjunnar og línusíðu væri að sýna:
Uppsprettaarsíða TRV: Bil með hæfilega stígandi hækkun til kerfisspennu, gefur síðan orkufræðisvifnu.
Línusíða TRV: Bil með skarpu lækkun niður til næst null, gefur síðan rað af háfrekastuðrum topppunktum og botnpunktum, sem mynda seggjuskeið eða þríhyrningslíka.
