Rutherforden Atomaren Modelo
Denak guztiak ikusi ditugu amaiotako pluma gisa. Aurretik pentsatzen zen elektronak atom baten karga positiboa barneko pluma gisa banatuta zegoela. Honek esan nahi duena da karga positiboa atomaren osoan zegoela eta karga negatiboek (elektronak) ez ziren uniformeki banatuta bertan, pluma gisa amaiotan. Atomaren model hori pluma amaiotako model gisa ezagutzen da. J.J.Thomson sartu zuen kontzeptua hau, elektronen aurkitzailea izan baitzen. Thomsonen pluma amaiotako modelaren arabera, atomaren kargak positibo eta negatiboak atomaren gorputzean zegoen banatuta eta ez zegoen konzentrazio handirik atomaren barruan. 1899an, Ernest Rutherford Manchester Unibertsitateko, uranio bezalako radioaktiboetan emandako helio ion positiboak (alpha partikulak) aurkitu zituen. Alpha partikula hauek zurrun zati bat erakusten dute zink sulfidoaren gainean impaktu egiten dutenean. Ez zegoela konzentraziorik atomaren barruan, ageri zen alpha partikula pozitiboek metalen foila bombardatzen badira, partikula guztiak zuzen pasatuko zirela deflexiorik gabe.
Atometan sortzen diren elektrizitate-eremu txikiak ez zuten asko eragin partikulen mugimendian. Beraz, alfa partikulen marra mugimendian gutxi gorabehera 1ºko desbideratzio soilik gertatuko zela eztitu zen. Ernest Rutherfordren esperimentuak pluma amaiotako modelari buruz egiaztatzeko inspiratu zituen. Ernest Marsden eta Hans Geigerren laguntzaileei utzi zituen alfa partikula bombardamendua egin behar zuten. Esperimentuan, altuagoa zelai bat jarriz eta alfa partikulak hartara eman zuten. Zink sulfido pantaila bat zelairaren inguruan jarri zuten, alfa partikulak hartara jotzen hasi zirenean puntuen helduenak ikusteko. Gela ilun batean egin zuten esperimentua eta alfa partikulak zelaitik igaro eta pantaila gainean puntuen helduenak jartzen zituztela ikusiko zuten.
Baina helduen kopurua zenbatuz gero, emaitza espero ez dena lortu zuten. Alfa partikula guztiak ez ziren zuzen igarotzen zelaitik, porzentaje txiki bat baino gehiago alderantzizko norabidean botatzen zituzten. Helduen aldaketak eta kopuruak aztertzean, Ernest Rutherford berriro model bat proposatu zuen, Rutherford atomaren modela deiturikoa. Rutherforden modelaren arabera, alfa partikulak alderantzizko norabidean botatzen zituzten neurria handiagoa izango zuten, karga positibo konzentratua duelako atomaren barruan. Karga positibo horrek eta masaren konzentrazioa atomoaren erdian kokatzen dira, nukleo deritzon leku batean. Nukleorik gainerako espazioa hutsik dago atomaren barruan.
Zelai arrautza esperimentuaren ostean, Rutherford atomaren model berri bat eman zuen. Model hori Nuklear Atomaren Modela edo Planeta Atomaren Modela deiturikoa da. 1911an eman zuen. Rutherford Atomaren Modelaren arabera, atomaren masa osoa nukleotan konzentratuta dago. Nukleo hori karga positiboa du eta elektron txiki eta karga negatiboko partikuletak inguratzen dute. Elektronak nukleorako orbita circularretan mugitzen dira, planeta batzuek eguzkiarekin lan egiten duten moduan. Horregatik, model hau Planeta Atomaren Modela ere deitzen zaio.
Nukleorren erradioa 10^-13 cm da. Elektronak nukleorako egiten duten bide circularren erradioa 10^-12 cm da, elektronaren diametroa baino handiagoa. atomaren erradioa 10^-8 cm da. Beraz, planeten sistema bezala, atomak espazio handia du bere barnean, honen ondorioz partikulu abiadura handiko beste mota batzuk iritsi ahal dituzte. Rutherford Atomaren Planeta Modela ondorengo irudian agertzen da-
Karga positiboko nukleoaren eta elektron karga negatiboko artean dagoen indarrak existitzen dira. Elektroestatiko-indarra nukleo positiboko eta elektron negatiboko artean eguzkiaren eta planeta batzuek arteko grabitate-indarrekin antzekoa da. Atomoaren zati handiena espazio hutsa da, honek ez du resistance eskaintzen alfa partikula positibo txikietarako. Nukleo positibokoak partikula positiboen biribilketarako eragina du. Honen ondorioz, Ernest Rutherforden aurkitu zuen alfa partikula positibok zelai arrautzak biribilkatzen zituztela ulertzeko aukera ematen du. Ernest Rutherford Atomaren Modela J.J. Thomson fisikari ingelesak eman zuen Thomsonen Pluma Amaitako Modela ordezkatu zuen.
Ernest Rutherford Atomaren Modelaren arabera, elektronak ez dira atomoaren masarekin lotuta. Elektronak espazioan egoera estatikoan edo nukleorako orbita circularretan mugitzen dira. Baina, elektronak egoera estatikoan badira, nukleoarekiko eragindako indarren ondorioz nukleora jaitsiko ziren. Bestalde, elektronak orbita circularretan mugitzen badira, elektromagnetismoaren teorian zehar, elektronaren karga nabarmenen energia galduko zuen eta nukleora jaitsiko zitzake. Rutherford Atomaren Modelak ez du ulertzeko elektronak zergatik ez dira nukleora jaisten. 
Beraz, Rutherford Atomaren Modelaren akatsak honako hauek dira:
Rutherford Atomaren Modela elektronen banaketa orbitetan ez du azaltzen.
Rutherford Atomaren Modela ez du azaltzen atomaren osasuntsuna.
Rutherford Atomaren Modelaren akats hauek Niels Bohr fisikari danezkan Bohr Atomaren Modela (1913) ebaki zituen.
Ahozkoa: Ondorioz, artikulu onenak elkarbanatzen dira, baldin eta infrentzia egiten badu kontaktatzeko mezu bat bidali behar da.
