Paralelo zirkuitu bati kable bat (edo hodei bat) gehitu egiten diogunean, zirkuituan aldaketak asko gertatzen dira:
Intentsioaren Kapasitatea Hobetu Da: Paralelo zirkuituen ezaugarri nagusi bat intentsio handiagoa pasatzea da. Kable bat gehitzen denean, intentsio-kapasitate orokorra handitzen da. Honek paralelo zirkuitua intentsioari igaro dezakeen bide gehiago eskaintzen ditu, beraz, erresistentzia orokorra txikitzen da eta intentsio gehiago igarotzen da.
Tentsioa Aldatu Gabe Izaten Da: Paralelo zirkuituan, zirkuituko tentzioko harremana bakoitzeko tentsioa iturburu-tentsioarekin bat dator. Beraz, kable bat gehitzeak ez du tentsiorik aldatzen zirkuituan. Paraleloko harreman guztiak, gehitutako kable barne, tentsio berbera izango dute.
Indarrerako Banaketa Aldatu Da: Paralelo zirkuituan, harreman bakoitzak erabiliz duen indarra erresistentziarekiko alderantzizko proporzionala da. Honek esan nahi du kable berriak gehitzen direnean, haien erresistentziekin batera, indarra banaketa desberdina egingo dutela.
Kalorearen Erakusketa eta Ondorio Segurtasunari Buruzko Kontsiderazioak: Paralelo zirkuituak intentsio-kapasitatea handitu ahal dituzte, baina kalorerako erakuskaritari atentsi behar zaio. Konektore askurrak edo kableen arteko kontaktu txartoak lokalki soineko gorrietara eraman ahal dituzte, eta horrek zirkuituaren segurtasuna eta estabilitatea eragin dezake.
Labur, paralelo zirkuituan kable bat gehitzeak intentsio-kapasitatea hobetzen du, baina zirkuituko tentsiorik aldatzen ez du. Baita ere, indarrerako banaketaren eta kalorerako erakuskaritaren kontsiderazioak hartu behar dira kontuan zirkuituaren funtzionamendu segurua ziurtatzeko.