Lineae Distributionis Voltus Bassi et Requisitiones Distributionis Potentiae pro Locis Constructionis

Lineae distributionis ad tensionem parvam referuntur ad circuitus qui, per transformator distributionis, deprimunt altam tensionem 10 kV ad nivellum 380/220 V—id est, lineae ad tensionem parvam currentes ab substatione ad apparatus usus finalis.

Lineae distributionis ad tensionem parvam debent considerari in phase designi configurationum wiring substationis. In fabricis, pro officinis cum demanda potentiæ relativiter alta, saepe installantur substationes officinarum dedicatæ, ubi transformatores supplent potentiæ directe ad varias onera electrica. Pro officinis cum oneribus minoribus, potentiæ supplentur directe ex transformatore distributionis principali.

Design layout lineae distributionis ad tensionem parvam fundatur super categoriam oneris, magnitudinem, distributionem, et characteres oneris. Generaliter, sunt duæ species methodorum distributionis: radialis et truncus (vel arboriformis).

Circuitus radiales offerunt fiduciam altam sed involvunt costus investimenti maiora. Itaque, distributio trunci formae magis communiter utitur in systematis modernis ad tensionem parvam propter flexibilitatem majorem—cum processibus productionis mutantur, modificationes majores ad circuitum distributionis non necessariae sunt. Itaque, methodus trunci formae habet costus minores et adaptabilitatem maiorem. Tamen, in terminis fiduciae supplyendi potentiæ, inferior est methodo radiali.

1.Typorum Lineae Distributionis Ad Tensionem Parvam

Sunt duæ methodi installationis pro lineis distributionis ad tensionem parvam: impositio cabling et erection lineae superaërea.

Lineae cabling sunt sepultæ sub terra, facientes eas minimè affectas a conditionibus naturalibus sicut ventus vel glacies. Praeterea, quia nulli fili visibiles sunt supra terram, illae augmentant pulchritudinem urbanam et ambientes ædificiorum. Tamen, installationes cabling involvunt costus investimenti maiora et sunt difficiliores ad manutenendum et reparandum. Lineae superaëræ habent oppositas commoda et incommoda. Itaque, nisi existant requisita specialia, lineae superaëræ generaliter utuntur pro distributione ad tensionem parvam.

Lineae superaëræ ad tensionem parvam solent uti columnis lignea vel concreta, cum insulatoribus (ampullis porcellanæ) fixantibus conductores super brachia montata in columnis. Spatium inter duas columnas est circiter 30–40 metrorum intra pateas fabricarum et potest attingere 40–50 metrorum in locis apertis. Spatium inter conductores est solitario 40–60 centimetris. Itinera lineae debent esse brevia et directa quantum fieri potest, permittentes facilitatem installationis et manutentionis.

1.1 Distributio Potentiæ in Situ Constructionis

Conditiones oneris electrici in situ constructionis differunt ab his in plantis industrialibus regularibus. Magnitudo et natura onerorum variat cum progressu projecti—sicut in initiis constructionis principaliter utuntur machinis transportis et portandis, postea vero possunt involvere machinas suture, etc. Itaque, demanda totalis potentiæ situs debet determinari super onere calculato maximo phase constructionis culminantis.

Supply potentiæ in situ constructionis est temporarius. Omnia instrumenta electrica debent permittere installationem et demissionem rapidas. Substationes in situ preferentur species externas montatas in columna. Lineae superaëræ trunci formae comuniter utuntur pro wiring. Quando eriguntur lineae, oportet cavere ne obstruant viam et certificare facilitatem installationis et removalis. In casibus projectorum subterraneorum vel constructionis tunnelis ubi spatium limitatum est, altitudo lineae superaëræ non potest satisfacere requirementis standard ground-level.

In talibus casibus, circuitus illuminationis debent uti extra-bassa tensione securitate (SELV) infra 36 V, dumque lineae supply potentiæ 380/220 V pro oneribus motoris debent uti cablebus triphasica quadricordis flexibilibus cum bonis insulatione et resistentia humiditati. Cables debent imponi secundum progressum constructionis et disjungi et removeri quando non in usu sunt ad securitatem assecurandam.

1.2 Minima Distantia Inter Conductores et Terram

Lineae distributionis non debent transire tecta ex materialibus combustilibus facta, nec preferenter transire ædificia cum tectis ignifugis; si evitari non potest, coordinatio cum auctoritatibus relevantibus requiritur. Distantia verticalis inter conductores et ædificia, in maxima sagitta, non debet esse minus quam 3 metri pro lineis 1–10 kV, et non minus quam 2.5 metri pro lineis infra 1 kV.

Quando lineae distributionis intersectant lineas communicationis (ad tensionem parvam), lineæ potentiæ debent instaurari super lineis communicationis. Separatio verticalis in maxima sagitta non debet esse minus quam 2 metri pro lineis 1–10 kV, et non minus quam 1 metrum pro lineis infra 1 kV.

2.Tabulæ Distributionis in Situ Constructionis

Tabulæ distributionis in situ constructionis possunt classificari in tabulas distributionis principales, tabulas sub-distributionis fixas, et tabulas sub-distributionis mobiles.

2.2 Tabula Distributionis Principale

Si transformator independentis utitur, tam transformator quam tabula distributionis subsequens auctoritate supplyendi potentiæ installantur. Tabula distributionis principale continet circuit-breaker ad tensionem parvam principalem, metra potentiarum activarum et reactivarum, voltmetrum, amperometrum, switch selectoris tensionis, et lampades indicatoris. Omnes rami circuitus in situ constructionis connectuntur ad tabulas sub-distributionis locatas infra hanc tabulam principalem.

Si transformator montatus in columna utitur, tam tabula principale quam tabula sub-distributionis montantur in columna, cum fundo enclosure minimè 1.3 metri supra terram. Pro transformatoribus majoribus installatis in platformis terrestribus, cabinets switchgear clausi uti possunt. Tabulæ sub-distributionis solent uti circuit-breaker ad tensionem parvam series DZ.

Circuitus praecipuus disiungitur secundum currentem nominalem transformatoris, dum circuiti rami utuntur disiunctoris minoris capacitatis dimensionatis secundum maximum currentem nominalem cuiusque circuitus. In circuitis cum parvis currentibus, dispositiva residui currentis (RCDs) debent adhiberi (maxima RCD capacitas: 200 A). Numerus disiunctorum ramorum debet superare numerum rami designati uno vel duobus ut serviant tamquam circuiti suppletorii. Instrumenta monitoria sicut amperometri et voltmetri non installantur in tabulis distributionis loci constructionis.

Si transformator existens (non dedicatus loco) adhibetur, functiones distributionis principis et sub-distributionis integrantur in unam capsam, cum additis metris activae et reactivae energiae. Ab tabula distributionis principis deinceps, systema adoptat configurationem TN-S triphasem quinquefilam, et capsam metallicam tabulae distributionis oportet connectere ad conductor terrae protectivae (PE).

2.3 Tabula Sub-Distributionis Fixa

In locis constructionis, iacentia cavis per directam sepulturam plerumque efficiuntur, et systema alimentationis electricitatis saepe utitur configuratione radiali. Quaeque tabula sub-distributionis fixa servit tamquam terminus sui circuitus rami et ideo propter hoc solet collocari iuxta apparatus electricos quos alit.

Capsa tabulae sub-distributionis fixae conficitur ex lamina ferrea tenui, cum summo imbrifugo. Fundus capsae installatur ad altitudinem maiorem quam 0.6 metrorum supra terrain, sustentata cruribus angulosis ferreis. Capsa habet fores utrimque. Interius, panel insulator servit tamquam basis montaginis componentium electricorum. Capsa instructa est cum commutatore principe 200–250 A—quatuor-polus RCD—dimensionato secundum maximum currentem nominalem omnium apparatorum connectorum.

Considerando versatilitatem, designatio debet commodare communia apparata loci sicut gruas turrim aut machinas arcuum. Post commutatorem principem, plures commutatores rami (item quatuor-polus RCDs) installantur, cum capacitatibus combinatis secundum ratings usuales apparatorum—exempli gratia, RCD principale 200 A cum quattuor rami: duo ad 60 A et duo ad 40 A. Sub quaque RCD rami, phialae fusoriae instaurantur ut praebent punctum disiunctionis visibile et serviant tamquam terminales apparatorum. Terminales superiores fusorum connectuntur ad terminales inferiores RCD, dum terminales inferiores manent aperti pro connectionibus apparatorum. Si opus sit, commutatores uniphasales item intra capsam instaurantur ad alendum apparatorum uniphasalium.

Ut terminus circuitus rami, quaeque tabula sub-distributionis fixa debet habere terram repetitam ad augmentandam fiduciam connectionis terrae protectivae.

Postquam conductores intrant in capsam, conductor neutralis (nullo operativo) connectitur ad blocum terminalium. Conductores phase directe connectuntur ad terminales superiores RCD. Conductor terrae protectivae (PE) claudicatur ad boltum terrae in capsula et connectitur ad electrodem terrae repetitae. Omnes conductores PE ab hac tabula distributionis deinceps connectuntur ad idem boltum.

2.4 Tabula Sub-Distributionis Mobilis

Tabula sub-distributionis mobilis eadem interna configuratio habet ac species fixa. Connectitur per cablum flexibile rubro-sheathed ad tabulam sub-distributionis fixam et movetur tam propinquiter quam fieri potest ad apparatum quem servit—exempli gratia, ab inferiori piano ad level constructionis superiore. Capsa item RCDs utitur, sed cum minoribus capacitativis quam capsae fixes. Commutatores uniphasales et sockets adiiciuntur ut praebent potentiam uniphasalem ad apparata uniphasalia. Capsa metallica debet connecti ad conductor terrae protectivae.