Quantum energetica sunt minima unitates energiae quae transferri aut commutari possunt in processibus physicis. Sunt fundamenta physicae quantisticae, quae describit comportamentum materiae et energiae ad subatomico gradu. Quantum energetica etiam nominantur quanta, quantum, vel pacheta energiae.
Physica quantistica orta est in initio saeculi vicesimi ut nova ramus physicae quae impugnavit physicae classicam Newtoni et Maxwelli. Physica classica non poterat explicare quaedam phaenomena, sicut emissionem lucis ab corporibus calefactis, stabilitatem atomorum, et discretas figuras lineis spectralibus. Physica quantistica introduxit conceptum quantificationis, qui significat quod quaedam proprietates physicae tantum valores discretos capere possunt, non continui.
In hoc articulo explorabimus originem et significantiam quantum energetica, et quomodo relata sunt ad lucem, atomos, et radiationem.
Unum ex problematis quae physica classica affrontavit fuit explicatio structurae et comportamenti atomorum. Secundum physicam classicam, atomus constat de nucleo positivo circumdatus electronis negativis quae orbitant circa eum sicut planetae circa solem. Vis quae electronis in suis orbitis retinet est equilibrio inter vim Coulombianam, quae eos ad nucleum attrahit, et vim centrifugam, quae eos abicit.
Tamen, huius modello fuit major vitium: secundum electromagneticam theoriae classica, particula carica accelerata emittit raditionem electromagneticam. Hoc significat quod electron orbitalis debet perdere energiam et spirali in nucleum, quod faceret atomos instabiles et collapsurus. Hoc evidentissime non fit in re, sic physica classica non poterat rationem reddere pro stabilitate atomorum.
Aliud problema quod physica classica affrontavit fuit explicatio emissionis lucis ab corporibus calefactis, notum ut radiatio corporis nigri. Secundum physicam classicam, corpus nigrum est objectum ideale quod absorbet omnem radiationem incidentem et emit radiationem ad omnes frequentias dependens a sua temperatura. Intensitas radiationis emissae debet crescere continue cum frequentia, secundum formulam derivatam ab Rayleigh et Jeans.
Tamen, haec formula praedixit quod corpus nigrum emitteret infinitas quantitates energiae ad altas frequentias, quod contradixerit observationes experimentales. Hoc paradoxon erat notum ut catastropha ultravioletta quia implicabat quod corpus nigrum emitteret plus raditionis ultravioletta quam lucis visibilis.
Physica classica defecit explicare haec phaenomena quia assumpsit quod energiam posset transferri aut commutari in quaquantitate, sine respectu ad suam frequentiam vel longitudinem undae. Tamen, haec assumptio se demonstravit falsa quando physica quantistica introduxit conceptum quantum energetica.
Conceptus quantum energetica primus propositus est ab Max Planck anno 1900 quando studiabat radiationem corporis nigri. Ad solvendum catastropham ultraviolettam, suggerivit quod energiam posset emitteri aut absorbere in discretis pachetis, non continue. Vocabat haec pacheta “quanta” vel “elementa energiae”, et relavit eorum energiam ad eorum frequentiam per simplicem formulam:
E = hf
Ubi E est energiam quantum, f est eius frequentia, et h est constantia quae nunc notatur ut constans Plancki (6.626 x 10^-34 J s).
Formula Plancki implicavit quod corpus nigrum posset emittere certas frequentias radiationis dependens a sua temperatura et quod altiores frequentiae requirant maiorem quantitatem energiae. Hoc explicat quare corpus nigrum non emitteret infinitas quantitates raditionis ultravioletta, quia requireret infinitas quantitates energiae ut hoc faceret.
Idea Plancki fuit revolutionaria quia suggerivit quod energia sit quantizata, significans quod tantum valores discretos capere possit qui sunt multiplices constantis Plancki. Hoc contradicere physicam classicam, quae assumpsit quod energia posset capere quamlibet valorem.
Idea Plancki fuit ulterius supportata ab Albert Einstein anno 1905 quando explicavit aliud phaenomenon quod physica classica non poterat: effectum photoelectricum.
Effectus photoelectricus est emissio electronorum ex superficie metalli quando exponitur ad lucem. Secundum physicam classicam, numerus et energiam emissorum electronorum debet pendere a intensitate et longitudine undae lucis, respective.
Tamen, experimenta demonstraverunt quod hoc non esset verum: vice versa, numerus emissorum electronorum pendebat a frequentia lucis, et erat minimum frequentia infra quam nulli electroni emitterentur. Energia emissorum electronorum pendebat a frequentia et intensitate: alta frequentia significabat altam energiam, dum alta intensitas significabat plures electronos.
Einstein explicavit hoc extendendo ideam Plancki et assumendo quod lux ipsa sit quantizata in pacheta quae vocantur photones.
Suggerivit quod unusquisque photon habeat energiam proportionalem suae frequentiae, datam per eandem formulam ut Planck:
E = hf
Proposuit quoque quod quando photon colliquit superficiem metalli, posset transferre suam energiam ad electronum. Si energiam photonis maior sit aut aequalis functioni operativa metalli, quae est minimum energiam necessarium ad ejectum electronum ex superficie, tunc electronum emitteretur cum energia cinetica aequali differentia:
KE = hf – Φ
Ubi KE est energia cinetica photoelectroni, et Φ est function operativa metalli.
Explicatio Einsteini effectus photoelectri ostendit quod lux comportetur ut particula quando interagat cum materia et quod eius energiam sit quantizata in photones. Hoc fuit radicalis discessus ab physica classica, quae tractavit lucem ut continuam undam.
Theoria Einsteini effectus photoelectri confirmata fuit experimentaliter ab Robert Millikan anno 1916, qui mensuravit energiam cineticam photoelectronorum ut functionem frequentiae et intensitatis lucis. Invenit quod resultata concordarent cum praedictionibus Einsteini et quod esset relatio linearis inter energiam cineticam et frequentiam, cum declivitate aequali constanti Plancki.
Inventio quantum energetica fuit major breakthrough in physica, nam revelavit quod materia et energiam non sint separata entia, sed diversi aspectus eiusdem realitatis. Ostendit etiam quod phaenomena ad subatomico gradu non possint explicari per physicam classicam, quae assumpsit quod materia et energiam sint continua et deterministica.
Quantum energetica essentia sunt ad intelligendum multa aspectus physicae quantisticae, sicut structura atomica, lineae spectrales, vincula chimica, lasers, et tunneling quantisticum. Habent etiam multas applicationes practicas in disciplinis sicut scientia materialis, nanotechnologia, electronica, et medicina.
Exempli gratia, quantum energetica usantur ad creandum dispositiva sicut cellulas photovoltaicas, quae convertunt lucem in electricitatem; tubos photomultiplicatores, qui amplificant signa lumina tenues; et diodes emittentes lucem (LEDs), quae producunt lucem ex electricitate. Quantum energetica usantur etiam ad mensurandum proprietates sicut temperaturam, pressionem, radiationem, et campum magneticum.
Quantum energetica sunt etiam importantia ad studium phaenomenorum sicut fissio et fusio nuclearis, quae involvunt conversionem massae in energiam secundum celebrem aequationem Einsteini:
E = mc^2
Ubi E est energiam liberatam vel absorbentem, m est differentia massae ante et post reactionem, et c est velocitas luminis.
Quantum energetica involvuntur etiam in processibus sicut decays radioactiva, quae occurrunt quando nucleus instabilis emittit particulas vel photones; et productio paria, quae occurrunt quando photon altae energiae creat par electron-positron.
Quantum energetica sunt minima unitates energiae quae transferri aut commutari possunt in processibus physicis. Sunt fundamenta physicae quantisticae, quae describit comportamentum materiae et energiae ad subatomico gradu.
Conceptus quantum energetica primus propositus est ab Max Planck anno 1900 ad explicandum radiationem corporis nigri et postea extensus ab Albert Einstein anno 1905 ad explicandum effectum photoelectricum. Haec phaenomena ostenderunt quod energia sit quantizata, significans quod tantum valores discretos capere possit qui sunt multiplices constantis Plancki.
Inventio quantum energetica impugnavit physicam classicam, quae assumpsit quod energia posset capere quamlibet valorem et quod lux comportaretur ut continua unda. Revelavit etiam quod materia et energiam non sint separata entia, sed diversi aspectus eiusdem realitatis.
Declaratio: Respect originalis, boni articulos meritos compartiri, si infractio est contacto deleto.