Undir normalum aðstæðum er sekúndarhringur straumskynjanda (CT) lokaður og hefur mjög lágt spönnubrot, sem valdar því að CT virki í nálægum stöðugangsstaði. Þegar stöðugangur gerist, breytast hættarmál og eiginleikar straumskynjanda merkilega.
Spenna ákváði: Í stöðugangsstaði, vegna mjög lágs spönnubrots sekúndarhringsins, myndi sekúndarstraumin í raunveruleika tenda til óendanleiks. En í raun forðast þessi óendanleg ákváði vegna takmarkana efna og varnarkerfa. Það kemur í staðinn óvenjulega há spenna á sekúndarhringnum, sem er kend sem opnuhringursspenna.
Varnakerfi kveikt: Til að forðast slíku há spennu frá að skada tæki og fólk eru nútímamodern straumskynjandi oft úrustuð með ofrspennuvarnir (CTBs). Þessi varnir geta hratt svarað þegar óvenjuleg há spenna er greind, með því að marka spennu á sekúndarhringnum og stöðuganga.
Tilgreining og varnarklukka: Sum afleiðandi varntækjum birta ávallt stað gervi á borði og gefa passaðar skilaboð út, sem leyfir stjórnendum að fljótlega greina og meðhöndla vandamál.
Skemmd tæki: Ef ekki taka viðeigandi varnaraðgerðir, getur stöðugangur valdið skemmd á straumskynjanda og tengdum mælitækjum, relévarnartækjum o.s.frv.
Öryggishættur: Hóg spenna og stór straumur sem myndast við stöðugang getur valdið eldgosum eða öðrum öryggishættum, sem setja alvarlega að dæmi um starfsmenn.
Kerfisóvirkni: Stöðugangur getur einnig haft áhrif á stöðu alls rafkerfisins, sem leiðir til misfalla í relévirkni og þannig á við heildarverkmeðferð kerfisins.
Samkvæmt þessu, sýna straumskynjandi eiginleika spennuákváða undir stöðugangsforhaldum og geta kveikt innbyggð varnakerfi til að forðast frekar skemmd. Til að tryggja öryggi og örugga verkun kerfisins, verða viðeigandi varnaraðgerðir og varnategundir tekin til að meðhöndla stöðugangsforhaldi í straumskynjanda.