Aequivalentia mechanica caloris est quantitas operis mechanicum necessaria ad producendum datam quantitatem caloris. Est principium fundamentale in thermodynamica quod duos corporis physicis, calor et opus, coniungit.
Conceptus aequivalentiae mechanicae caloris primum fuit propositus ab scientia Gallica Sadi Carnot in principio saeculi XIX, et postea fuit elaboratus ab Iacobo Joule et aliis scientiis. Dicitur quod data quantitas caloris possit converteri in aequivalentem quantitatem operis mechanicorum, et vice versa.
Aequivalentia mechanica caloris solito exprimitur per terminos energiae necessariae ad augmentandum temperaturam unitatis massa substantiae per datam quantitatem. Exempli gratia, aequivalentia mechanica caloris aquae est quantitas operis necessaria ad augmentandum temperaturam unius grammi aquae per unum gradum Celsius.
Aequivalentia mechanica caloris est conceptus importantis in thermodynamica quia permittit relationes inter calorem et opus quantificari et intellegi. Est etiam factor clavis in operatione motorum caloricorum, sicut machinarum vaporarum, quae convertunt calorem in opus mechanicum.
Cum W sit quantitas operis praestiti in systema et Q sit quantitas caloris generati ex hoc opere, tunc
W α Q
W = JQ
J = W/Q
Secundum aequationem J, quantitas operis quae debet praestari in systema ut producat unum unitatem caloris est aequivalentia mechanica caloris.
Valorem aequivalentiae mechanicae caloris dependet a substantia qua utimur et temperatura qua conversio fit. Generaliter consideratur constans, sed potest leviter variare propter factores sicut pressionem et humiditatem ambientis.
Quantitas operis mechanicorum necessaria ad calefaciendum datam massam aquae per unum gradum Celsius. Est capacitas calorifica aquae ad temperaturam habitualem, quae est 4186 Ioules kg-1.
Declaratio: Respecta originalis, boni articuli merentur communitionem, si infringitur contactus deletio.