Fleming se Linkerhandreël is 'n beginsel in elektromagnetisme wat die verhouding beskryf tussen die rigting van die stroom in 'n geleider, die rigting van die magneetveld om die geleider, en die rigting van die krag op die geleider. Dit is soortgelyk aan Fleming se Regterhandreël, maar dit word gebruik om die rigting van die krag op 'n geleider te voorspel wat deur 'n magneetveld beweeg, eerder as 'n statiese geleider.
Om Fleming se Linkerhandreël te gebruik, volg hierdie stappe:
Hou jou linkerhand uitgestrek met die duim, wijsvinger, en middelvinger gestrek.
Wys met die duim in die rigting van die krag op die geleider.
Wys met die wijsvinger in die rigting van die magneetveld om die geleider.
Kruif die middelvinger in die rigting van die stroom in die geleider.
Die rigting waarin die middelvinger kruif, dui die rigting van die stroom in die geleider aan.
Krag = Magneetvluxdigtheid om die geleider x stroom in die geleider x lengte
F = B x I x L
Die motorreël is 'n ander naam vir Fleming se linkerhandreël.
Fleming se Linkerhandreël word dikwels gebruik om die rigting van die krag op 'n geleider te voorspel wat deur 'n magneetveld beweeg. Dit is spesifiek nuttig om die gedrag van motore en generators te verstaan, wat afhang van die interaksie tussen strome en magneetvelde om beweging of elektriese krag te produseer.
Die Linkerhandreël is vernoem na die Britse wetenskaplike John Ambrose Fleming, wat dit eers in die laat 19de eeu voorgestel het. Dit is een van verskeie soortgelyke reëls wat gebruik word om die gedrag van strome en magneetvelde in verskillende situasies te voorspel.
Verklaring: Respekteer die oorspronklike, goeie artikels waardoor dit gedeel kan word. As daar inbreuk is maak asb. kontak vir verwydering.