වෙනස් වන උර්ජි ප්‍රවේගයක් සහිත පරිපථයක ඉදිකිරීමට යොදාගැනීමේ ක්‍රමය කුමක්ද?
මීදුරිත ශක්තියේ මූලධාරණාවට අනුගතව, ධාරාවල පැහැරුමේ වෙනසක් ඇති වූ විට එහි ඇති ක්‍රියාකාරීත්වය නිර්ණය කිරීමට සාමාන්‍යයෙන් ෆාරඩේගේ ජ්‍යොතිමාගික ඉන්දුක්ෂන් නියමය යොදා ගැනීම පිළිබඳ වේ. ෆාරඩේගේ ජ්‍යොතිමාගික ඉන්දුක්ෂන් නියමය පැහැරුමේ වෙනසක් ඇති වූ විට ඇතිවන ඇනුකෝලීක පැහැරුම (EMF) පහත පරිදි පැහැදී ඇත:
සංකේතවල අර්ථයන් පහත පරිදිය:
E ඇනුකෝලීක පැහැරුම (වොල්ට්, V) සඳහා ය.
N කෝයිල් හැරවීමේ සංඛ්‍යාවය.
ΔΦB කෝයිල් තුළ පැහැරුමේ වෙනස (අංක: වොබර්, Wb).
Δt පැහැරුම වෙනස් වීමට අවශ්‍ය කාලය (සේකන්දුවේ, s).
ෆාරඩේගේ ජ්‍යොතිමාගික ඉන්දුක්ෂන් නියමයේ භාවිතයේ පියවරෝපන්නය
පැහැරුම නිර්ණය කිරීම: පළමුව කෝයිල් තුළ පැහැරුම නිර්ණය කිරීමට අවශ්‍යය. පැහැරුම ΦB පහත සමීකරණය මගින් ලබා ගත හැකිය:
මෙහි B යනු ජ්‍යොතිමාගික අනුකූලනයේ බලය (අංක: ටෙස්ලා, T), A යනු ජ්‍යොතිමාගික ක්ෂේත්‍රයට පරාකාර වන කේන්ද්‍රීය වර්ග ප්‍රදේශය (අංක: මීටර වර්ග, m²), සහ θ යනු ජ්‍යොතිමාගික ක්ෂේත්‍රයේ දිශාව සහ කෝයිල් තලයේ නිර්මාණ දිශාව අතර කෝණයය.
පැහැරුමේ වෙනස ලබා ගැනීම: පැහැරුම කාලය සමග වෙනස් වීමට නිර්ණය කිරීමට, කාලයක් තුළ පැහැරුමේ වෙනස ΔΦB= ΦB, final−ΦB,initial ලබා ගැනීම අවශ්‍යය.
කාල අන්තරය නිර්ණය කිරීම: පැහැරුමේ වෙනස ලබා ගැනීමට අවශ්‍ය කාල අන්තරය Δt නිර්ණය කිරීම.
ෆාරඩේගේ නියමය භාවිතය: අවසානයේ, පැහැරුමේ වෙනස කාල අන්තරයෙන් බෙදීම සහ කෝයිල් හැරවීමේ සංඛ්‍යාව N එහි ගුණිතය ලබා ගැනීමෙන් ඇනුකෝලීක පැහැරුම ලබා ගත හැකිය.
දිශාව නිර්ණය කිරීම: ලෙන්ස්ගේ නියමය අනුව, ඇනුකෝලීක පැහැරුමේ දිශාව එහි ඇති ධාරාව මගින් මුල් ජ්‍යොතිමාගික ක්ෂේත්‍රයේ වෙනස් වීමට උත්සාහ කරන අතර, එය මුල් පැහැරුමේ වෙනසට ප්‍රතික්‍රියා කිරීමට උත්සාහ කරනු ලබයි.
