რა არის მეთოდი განზრახვული ელექტრომოტიური ძალის დადგენისთვის ცვლადი მაგნიტური ფლიუქსის შემთხვევაში სირბილში?

მაგნიტური ფლუქსის ცვლილებით წარმოშობული დამიზნებული ელექტრომოტიური ძალის დადგენის მეთოდი ჩვეულებრივ შესაბამისია ფარადეის ელექტრომაგნიტური ინდუქციის კანონს. ფარადეის ელექტრომაგნიტური ინდუქციის კანონი აღწერს მაგნიტური ფლუქსის ცვლილებით წარმოშობულ დამიზნებულ ელექტრომოტიურ ძალას (EMF) შემდეგი სახით:

სიმბოლოების მნიშვნელობები შემდეგია:

• E აღნიშნავს დამიზნებულ ელექტრომოტიურ ძალას (ვოლტი, V).

• N არის კოილის მრუდების რაოდენობა.

• ΔΦB აღნიშნავს კოილში მაგნიტური ფლუქსის ცვლილებას (ერთეული: ვებერი, Wb).

• Δt არის დრო (წამი, s), რომელიც საჭიროა მაგნიტური ფლუქსის ცვლილებისთვის.

ფარადეის ელექტრომაგნიტური ინდუქციის კანონის გამოყენების ნაბიჯები

• მაგნიტური ფლუქსის დადგენა: პირველად უნდა დაადგინოთ კოილში მაგნიტური ფლუქსი. მაგნიტური ფლუქსი ΦB შეიძლება გამოითვალოს შემდეგი ფორმულით:

აქ B აღნიშნავს მაგნიტური ინდუქციის ინტენსივობას (ერთეული: ტესლა, T), A არის მაგნიტური ველის მიმართულებით შემოწმებული ეფექტური ფართობი (ერთეული: კვადრატული მეტრი, m²), ხოლო θ არის კუთხე მაგნიტური ველის მიმართულებასა და კოილის სიბრტყის ნორმალურ მიმართულებას შორის.

• მაგნიტური ფლუქსის ცვლილების გამოთვლა: თუ მაგნიტური ფლუქსი ცვლის დროთა განმავლობაში, უნდა გამოთვალოთ მაგნიტური ფლუქსის ცვლილება დროს ΔΦB= ΦB, final−ΦB,initial

• დროის ინტერვალის დადგენა: დაადგინეთ დროის ინტერვალი Δt, რომელიც საჭიროა მაგნიტური ფლუქსის ცვლილებისთვის.

• ფარადეის კანონის გამოყენება: ბოლოს, მაგნიტური ფლუქსის ცვლილება უნდა გაყოთ დროის ინტერვალზე და გადაამრავლოთ კოილის მრუდების რაოდენობით N, რათა მიიღოთ დამიზნებული ელექტრომოტიური ძალა.

• მიმართულების დადგენა: ლენცის კანონის მიხედვით, დამიზნებული ელექტრომოტიური ძალის მიმართულება ყოველთვის იწვევს მის შექმნის მიერ წარმოებული მეტალური ველის დაქვეითებას, რაც შეიძლება შეაჩეროს არსებული მაგნიტური ველის ცვლილება. ანუ, დამიზნებული ელექტრომოტიური ძალის მიმართულება ყოველთვის ცდილობს შეასრულოს მაგნიტური ფლუქსის ცვლილების არსებული მიზეზი.