Առկայության սոլային էլեկտրակայան սկզբունքը
Առկայության սոլային էլեկտրակայան սկզբունքը դա սոլային էլեկտրակայան գեներացիայի հաստատունություն է, որը կառուցվում է, պատկերվում և գործարկվում է ձեռնարկողների, կազմակերպությունների կամ անհատների կողմից իրենց էլեկտրական էներգիայի պահանջները համապատասխանեցնելու համար: Հայտնի է, որ այն տարբերվում է համայնքային էլեկտրակայան էներգիայից և ներկայացնում է համապատասխան անկախ էլեկտրական էներգիայի համակարգ, որը գեներացված էլեկտրական էներգիան հիմնականում հատուկ է կոնստրուկտորների համար, օրինակ գործարանների, դպրոցների, տվյալների կենտրոնների կամ մեծ շենքերի էլեկտրական էներգիայի անցումի համար:
Առկայության սոլային էլեկտրակայան սկզբունքի հիմնական բաղադրիչները և դրանց ֆունկցիաները
Սոլային պանելներ (ֆոտովոլտային մոդուլներ)
Դա սոլային էլեկտրակայան սկզբունքի կորինական բաղադրիչներն են, որոնց ֆունկցիան արձակված էլեկտրակայան էներգիան փոխակերպել ուղիղ հոսանքի մեջ: Սոլային պանելները կազմված են մի շարք սոլային բջջերից: Երբ արևի լույսը հորինում է պանելների վրա, սոլային բջջերի սեմիկոնդուկտորային նյութերը (օրինակ կիսապղույթ) կ կուտակեն ֆոտոնները, ստեղծելով էլեկտրոն-հոլով զուգահեռական: Բջջերի ներքին էլեկտրական դաշտի ազդեցությամբ էլեկտրոնները և հոլները կ շարժվեն բջջի երկու բունկերում համապատասխանաբար, այսպիսով ձևավորելով ուղիղ հոսանք: Օրինակ, սովորական միա-կրիստալային կիսապղույթ սոլային պանելների լույս-էլեկտրական փոխակերպման էֆեկտիվությունը կարող է հասնել մոտավորապես 15% - 20%-ի, իսկ բազմա-կրիստալային կիսապղույթ պանելների դեպքում մի քիչ 낮음