Fjögur mikil áhættur tengdar notkun raforkutækni eru aðallega eftirfarandi:
Rafmagnsstríkur:
Rafmagnsstríkur eru ein af algengustu raforkuáhættum. Þegar maður kemur í samband við virka raforkuteikniefni fer straumur gegnum líkið, sem getur valdið allt frá lítilli hrapningi til drepilsins. Rafmagnsstríkur mynda ekki aðeins áhættu fyrir persónulega öryggi en geta einnig valdið skemmu tækja og stöðvun verkefnasamruna.

Eldur:
Ofburðir í raforkutækni, ofþungingar eða spennuskipanir geta allt valdið eld. Eldur af raforkutækni getur valdið eignargöngu og brotið lífum. Almennar orsakir eru skemmt yfirborð, laus tengingar, ofhiti og rangri uppsetningu.

Sprangan:
Í vissum umhverfum geta sparnir eða há hittur af raforkutækni tekit brennileg loftgengi eða dust, sem getur valdið spranganum. Þessi áhætta er sérstaklega algeng í kjarnaorlu, benzinstöðum og grófum. Notkun sprangaöryggis raforkutækni og framkvæmd striks áherslulegra stjórnunarátaka eru aðalskilgrein til að komast á móti slíkum áhættum.

Rafmagnsmyndun (EMI):
Rafmagnsfjöldar sem raforkutækni búa til á meðan þau eru í virkingu geta hætt við normala virkni annarra tölvuverktaka, sem getur valdið gagnaskemmu, tækjaskemmu og jafnvel kerfissprangan. Læknatækni, samskiptatækni og nágránshæða mælanir eru sérstaklega viðskiptanleg fyrir rafmagnsmyndun.

Til að komast á móti þessum áhættum ætti að taka eftirfarandi áttvarpi:
Skoða reglulega og viðhalda raforkutækni.
Nota raforkutækni sem uppfylla öruggunarstöðlu.
Næra starfsmenn að réttu notkun og viðhaldi raforkutækni.
Setja upp viðeigandi verndartækni, eins og spennubrotara og yfirleitara (RCD).
Nota sprangaöryggis raforkutækni í brennilegu og sprangalegu umhverfi.
Staðfesta efna rafmagnsmyndunarmörk til að minnka EMI.
Með að taka þessi áttvarpi geta verið mun minnst áhættan sem fer með notkun raforkutækni, sem tryggir persónulega öryggi og eigna.