Природа на електричната енергија и концептот на електричната енергија

Електричната енергија е најзастапената форма на енергија. Електричната енергија се користи за различни применби како што се осветлување, транспорт, готвење, комуникација, производство на различни предмети во фабрики и многу повеќе. Ниту еден од нас точно не знае што е електричество. Концептот на електричеството и теориите зад него можат да се развијат по набљудувањето на неговите различни однесувања. За набљудување на природата на електричеството, е потребно да се изучи структурата на материите. Секоја супстанција во овој универзум е составена од екстремно мали честички познати како молекули. Молекулот е најмалата честичка на супстанција во која се присутни сите идентитети на тоа вещество. Молекулите се состојат од уште помали честички познати како атоми. Атомот е најмалата честичка на елемент што може да постои.

Постојат две врски на супстанции. Супстанцијата, чиито молекули се состојат од слични атоми, е позната како елемент. Материјата чии молекули се состојат од неподобни атоми, се нарекува соединение. Концептот на електричеството може да се достигне од атомските структури на супстанциите.

Структура на атомот

Атомот состои се од еден централен јадро. Јадрото е состојано од позитивни протони и безнаелектрони. Ова јадро е опкружен со број на орбитални електрони. Секој електрон има негативна наелектронска -1.602 × 10– 19 Кулон, а секој протон во јадрото има позитивна наелектронска +1.602 × 10 – 19 Кулон. Због спротивните наелектронски постои некоја силата на привлака помеѓу јадрото и орбитирачките електрони. Електроните имаат релативно занемарлив маса врз основа на масата на јадрото. Масата на секој протон и безнаелектрон е 1840 пати поголема од масата на електронот.

Бидејќи модулусната вредност на секој електрон и секој протон е иста, бројот на електрони е еднаков на бројот на протони во електрично неутрален атом. Атомот станува позитивно наелектронска ион кога губи електрони, а аналогно, атомот станува негативна ион кога ги добива електроните.

Атомите може да имаат слободно поврзани електрони во своите најдалечни орбити. Овие електрони бараат многу малку енергија за да се откажат од своите родителски атоми. Овие електрони се нарекуваат слободни електрони кои се движат случајно внатрешно во супстанцијата и се пренесуваат од еден атом до друг. Било кој пар супстанција која целосно содржи неравен број на електрони и протони се нарекува електрично наелектронска. Кога има повеќе електрони споредено со протоните, супстанцијата се вели дека е негативно наелектронска, а кога има повеќе протони споредено со електроните, супстанцијата се вели дека е позитивно наелектронска.

Основната природа на електричеството е, кога негативно наелектронско тело е поврзано со позитивно наелектронско тело преку проводник, извештените електрони на негативното тело почнуваат да текат кон позитивното тело за компенсирање на недостатокот на електрони во тоа позитивно тело.
Надеваме се дека сте добиле многу основен концепт на електричеството од горенаведеното објаснување. Постојат некои материјали кои имаат многу слободни електрони при нормална собна температура. Вел известени примери на овој тип материјали се, сребро, мед, алуминиум, цинк итн. Движењето на овие слободни електрони лесно може да се насочи во одредена насока ако се примени електрична потенцијална разлика преку дел од овие материјали. Због многу слободни електрони овие материјали имаат добра електрична проводливост. Овие материјали се нарекуваат добри проводници. Дрейфот на електрони во проводник во една насока е познат како стрuja. Фактички, електроните текат од пониски потенцијал (-Ve) до повисок потенцијал (+Ve), но конвенционалната насока на стрujата е сметана како највисок потенцијален точка до пониска потенцијална точка, така да е конвенционалната насока на стрujата е само спротивна на насоката на текот на електроните. Во неметални материјали, како стакло, мика, слат, порцелан, најдалечната орбита е завршена и нема практично можност за губење на електрони од нејзината најдалечна обвивка. Затоа, едва ли постојат слободни електрони во овој тип материјала.
Затоа, овие материјали не можат да проводат електричество, или електричната проводливост на овие материјали е многу слаба. Таквите материјали се познати како не-проводници или електрични изолатори. Природата на електричеството е да тека низ проводник додека е применета електрична потенцијална разлика, но не и да тека низ изолатор, дури и ако е применета висока електрична потенцијална разлика.

Извор: Electrical4u

Изјава: Поштовајте оригиналот, добри статии се заслужни за споделување, ако постои нарушение на авторските права се јавете за брисање.